|
عنوان
|
بررسی سرمتنیت در غزل سبک هندی
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
ژانر سرمتنیت ژرار ژنت کلیم کاشانی سبک هندی
|
|
چکیده
|
کلیم کاشانی در غزل پردازی از جهاتی به سبک عراقی نظر دارد. در این مقاله که با هدف شناخت مانندگی های غزل سبک هندی و عراقی نوشته شده، بنا بر این فرض که غزل سبک عراقی الگوی غزل پردازان سبک هندی بوده است و ازاین رو در محور افقی و عمودی گرایش به این سبک در غزل سبک هندی مشهود است، تلاش گردیده تا ژانر غزل های کلیم بر اساس نظریۀ سرمتنیت ژرار ژنت به شیوه ای توصیفی- تحلیلی بررسی شود. بدین منظور، با توجه به اهمیت گونه شناسی غزل سبک هندی، این مسئله در دو بخش: غزل های تک محتوایی و پاشان بررسی گردیده است. نتیجۀ این پژوهش نشان می دهد که برخلاف تصور رایج همۀ غزل های سبک هندی پاشان نیست و در دیوان-کلیم غزل های تک محتوایی زیادی دیده می شود که از آن میان غزل عاشقانه بسامد بیشتری دارد. بسیاری از غزل های پاشان نیز شاکله ای عاشقانه دارند که گاه بیت های غیرعاشقانۀ آن را می توان با تمهیداتی عاشقانه تفسیر کرد. ازنظر گونه شناسی، همۀ غزل ها با سبک عراقی و خراسانی ارتباط-سرمتنی دارند. تنها گونۀ متمایز غزل کلیم، نوعی شکوای مفاخره آمیز است که پارودی مفاخره در سبک های گذشته است. این گونه که نتیجۀ تغییرات بیش متنی است، در غزل های تک محتوایی در محور عمودی و در غزل های پاشان در محور افقی خودنمایی می کند
|
|
پژوهشگران
|
سیاوش حق جو (نفر چهارم)، رضا ستاری (نفر سوم)، حسین حسن پورآلاشتی (نفر دوم)، امیرحسین بهمنی (نفر اول)
|