مشخصات پژوهش

عنوان	آیا کفشهای مینیمال دویدن پابرهنه را تقلید مینمایند؟ بررسی انرژی مکانیکی اندام ها
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	دویدن پابرهنه، دویدن با کفش مینیمال، PCA، آزمون تشخیصی، انرژی مکانیکی
چکیده	سابقه و هدف پژوهش: تعیین میزان شباهت دویدن با کفش مینیمال و پابرهنه در دو دههی اخیر بسیار مورد توجه بوده است. هدف پژوهش حاضر تعیین میزان شباهت دویدن پابرهنه و با کفش مینیمال بوسیلهی گروهبندی آزمودنیها با استفاده از انرژی مکانیکی و روش آماری PCA بود. مواد و روشها: 99 نفر از دانشجویان تربیت بدنی )47 مرد و 52 زن( در سه حالت دویدن پابرهنه، کفش پنجانگشتی )کفش مینیمال( و دویدن با کفش ورزشی رایج و با دو سرعت 3 و 5 متر بر ثانیه دویدند. انرژی مکانیکی لگن، ران، ساق و پای راست آزمودنیها در مرحلهی استقرار دویدن محاسبه شد. مولفههای اصلی حاصل از PCA که 95% پراکندگی دادهها را تشکیل میدادند، به عنوان درونداد روش تشخیصی برای گروهبندی استفاده شدند. صحت گروهبندی با استفاده از روش اعتبارسنجی متقابل تعیین شد. یافتهها: نتایج این پژوهش نشان داد که صحت مدل تشخیصی در تمایز بین دویدن پابرهنه و کفش نایک 81/8% بود. صحت آزمون تشخیصی برای دو شرایط "پابرهنه-کفش پنجانگشتی" و "کفش نایک-کفش پنجانگشتی" به ترتیب 46% و 70/7 % بود. بحث و نتیجهگیری: استفاده از روشآماری PCA و تکنیکهای گروهبندی میتواند به خوبی برای تعیین شباهتها و تفاوتهای حالتهای مختلف گامبرداری مورد استفاده قرار گیرد. همچنین دویدن با کفش مینیمال میتواند دویدن پابرهنه را تقلید نماید.
پژوهشگران	حیدر صادقی (نفر چهارم)، افشین فیاض موقر (نفر سوم)، سید اسماعیل حسینی نژاد (نفر دوم)، منصور اسلامی (نفر اول)