|
عنوان
|
تاثیر 3 برنامهی تمرین مقاومتی بر غلظت سرمی واسپین، hs-CRP و TNF-α موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزتوسین
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
موشهای صحرایی دیابتی تمرین مقاومتی واسپین شاخصهای التهابی
|
|
چکیده
|
زمینه و هدف: واسپین آدیپوکین جدیدی است که ممکن است نقش ضدالتهابی داشته و بر حساسیت انسولینی تاثیرگذار باشد. اطلاعات اندکی در مورد تاثیر تمرین ورزشی بر غلظت سرمی واسپین وجود دارد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی تاثیر 3 برنامهی تمرین مقاومتی بر سطوح سرمی واسپین و برخی شاخصهای التهابی در موشهای صحرایی دیابتی میباشد. مواد و روشها: 40 سر موش صحرایی نر از نژاد ویستار با میانگین وزن 19 ± 288 گرم به طور تصادفی به 5 گروه تقسیم شدند: کنترل غیردیابتی، کنترل دیابتی، تمرین دیابتی با بار 50% وزن بدن، تمرین دیابتی با بار 100% وزن بدن و تمرین دیابتی با بار فزاینده. جهت القای دیابت از یک بار تزریق درون صفاقی محلول استرپتوزتوسین (55 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) استفاده شد. گروههای تمرینی با استفاده از نردبان (3 روز در هفته، برای 4 هفته) برنامهی تمرینیشان را انجام دادند. وزن بدن، غلظت سرمی گلوکز، انسولین، واسپین، پروتئین واکنشی C (CRP) و عامل نکروز توموری-آلفا (TNF-α) اندازهگیری شد. یافتهها: 4 هفته تمرین مقاومتی موجب افزایش سطوح سرمی واسپین شد که این افزایش تنها در گروه تمرین با بار50% وزن بدن نسبت به گروه کنترل دیابتی معنیدار بود. غلظت TNF-α در گروه تمرین با بار فزاینده نسبت به گروه کنترل دیابتی کاهش معنیداری داشت. سطوح سرمی CRP در گروههای تمرینی در مقایسه با گروه کنترل دیابتی به طور معنیداری پایینتر بود. نتیجهگیری: این پژوهش نشان داد تمرین مقاومتی با شدت و حجم مناسب میتواند سطوح سرمی واسپین و برخی از شاخصهای التهابی از جمله TNF-α و CRP را تعدیل نماید؛ در نتیجه ممکن است استراتژی مناسب و کارآمدی در جلوگیری از برخی عوارض ناشی از دیابت باشد. هرچند به منظور روشن نمودن ساز و کار تغییرات و عملکردهای واسپین در پاسخ به فعالیت ورزشی مطالعات بیشتری لازم است.
|
|
پژوهشگران
|
الهه طالبی گرکانی (نفر چهارم)، مهدی هدایتی (نفر سوم)، رضا قراخانلو (نفر دوم)، علی رضا صفرزاده (نفر اول)
|