عنوان
|
اثر شدت تمرین تداومی بر سطح آمیلوئید بتا 42-1 (Aβ1-42) هیپوکامپ موش های آلزایمری شده با تزریق هوموسیستئین
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
آلزایمر، تمرین تداومی با شدت بالا، تمرین تداومی با شدت پایین، پروتئین آمیلوئید بتا 42-1، هیپوکامپ
|
چکیده
|
زمینه و هدف: سطح آمیلوئید بتا (Aβ) در مغز بیماران آلزایمری افزایش می یابد. هدف از تحقیق حاضر، بررسی اثر 8 هفته تمرین تداومی با دو شدت پایین و بالا بر سطح Aβ1-42 هیپوکامپ موش های صحرایی آلزایمری شده بود. مواد و روش ها: 50 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (با سن 12 هفته و میانگین وزنی 10/13 ±82/219 گرم)، در 5 گروه سالم کنترل، آلزایمر کنترل، آلزایمر تمرین با شدت پایین، آلزایمر تمرین با شدت بالا و شم قرار گرفتند. برای القای آلزایمر، از تزریق هوموسیستئین (دوز 6/0 مولار) به درون بطن مغز موش ها استفاده شد. گروه های تمرین با شدت پایین با سرعت 20 متر در دقیقه (50 تا 55 درصد VO2max) و گروه های تمرین با شدت بالا با سرعت 27 متر در دقیقه (75 تا 80 درصد VO2max)، به مدت 60 دقیقه در هر جلسه و 5 روز در هفته روی نوار گردان تمرین کردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی انجام شد (05/0p<). یافته ها: سطح Aβ1-42 در هیپوکامپ موش های آلزایمر کنترل نسبت به گروه سالم کنترل به طور معنی داری بالاتر (001/0=p) و در موش های گروه های تمرین آلزایمری با دو شدت پایین و بالا نسبت به گروه کنترل آلزایمر به طور معنی داری پایین تر بود (02/0=p). اما تفاوت معنی داری بین دو شدت تمرین مشاهده نشد (99/0=p). نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین ورزشی تداومی می تواند از طریق کاهش سطح Aβ1-42 در هیپوکامپ موش های آلزایمری شده مفید باشد و به عنوان یک روش درمانی مکمل در بیماران آلزایمر مورد مطالعه قرار گیرد.
|
پژوهشگران
|
اکبر حاجی زاده مقدم (نفر پنجم)، مهدی هدایتی (نفر چهارم)، ضیاء فلاح محمدی (نفر سوم)، مرضیه ثاقب جو (نفر دوم)، علی یعقوبی (نفر اول)
|