مسائل نابرابری، بیعدالتی و تبعیض زمانی به وجود میآیند که برخی از اشکال دانش، معمولاً آن دسته از ذینفعان قدرتمندتر، بر دانش گروههای به حاشیه رانده شده مانند اقلیتها اولویت داده میشوند. در واقع، رویکردهای سازمانها از بالا به پایین اغلب کارکنان متنوع را کنار میگذارند، زیرا شنیدن صدای ذینفعان قدرتمندتر یا کسانی که مشروعتر هستند، مانند کارشناسان با دانش علمی خاص، ترجیح داده میشود. به طور مشابه، در گردشگری، نادیده گرفتن چنین دانشی توسط سیاست گذاران به عنوان فرصتی از دست رفته برای "کشف بینش ها، نیازها و ادراکات جدید" شناسایی می شود. نادیده گرفتن اطلاعات این اقلیتها میتواند منجر به «انحصار قدرت» یا «تک فرهنگی» شود که در آن برخی گروهها تصمیم میگیرند چه چیزی برای همه درست و چه نادرست است