مشخصات پژوهش

عنوان	ارزیابی هماهنگی و تغییرپذیری بین مفصلی ناحیه پا در پی استفاده از ارتزهای
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	ماهنگی، تغییرپذیری، سختی کفی، دویدن
چکیده	ارتزهای پا با درجات مختلف سختی بهصورت گستردهای جهت درمان ناهنجاریها و آسیبهای اندام تحتانی مورد استفاده قرار میگیرند؛ اما اثر آن ها بر هماهنگی و تغییرپذیری مفاصل هنوزبه طور واضح بیان نشده است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر درجات متفاوت سختی کفی بر الگوی هماهنگی و تغییرپذیری بین مفصلی ناحیه پا طی فاز اتکای دویدن بود. 15 نفر مرد ورزشکار سالم برای شرکت در پژوهش داوطلب شدند. هماهنگی و تغییرپذیری با استفاده از روش فاز نسبی پیوسته طی دویدن با درجات متفاوت کفی )سخت، نیمه سخت و نرم( از دادههای سینماتیک تعیین شد. نتایج نشان داد کفی سخت، نرم و نیمه سخت در فاز 25 درصد اول مرحله اتکا فاز به ترتیب باعث افزایش 95 ،179 و 220 درصدی در فاز نسبی پیوسته بین مفصلی اینورژن: اورژن مچ پا و تارسومتاتارسال نسبت به شرایط دویدن بدون کفی شدند )001/0≥P .)نتایج بهطور کلی نشان داد درجات متفاوت سختی کفی میتواند از طریق تغییر در الگوی هماهنگی و تغییرپذیری بین مفاصل پا، مکانیک اندام تحتانی را تحت تأثیر قرار دهد. بنابراین توجه به درجه سختی کفی هنگام استفاده از وسایل ارتوتیکی اهمیت ویژه دارد. واژگانکلیدی: هماهنگی، تغییرپذیری، سختی کفی، دویدن
پژوهشگران	داود خضری (نفر اول)، منصور اسلامی (نفر سوم)، فاطمه سالاری اسکر (نفر دوم)