مشخصات پژوهش

عنوان	تأثیر یک جلسه فعالیت هوازی با و بدون مصرف مکمل منیزیم سولفات بر شاخص های فعالیت الکتریکی عضله، لاکتات، VO2max، TTE و VT در مردان دانشگاهی و ارتباط بین آن ها
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	تمرین فزاینده، منیزیم سولفات، آستانه تهویه ای، الکترومیوگرافی در آستانه خستگی، زمان رسیدن به واماندگی، حداکثر اکسیژن مصرفی
چکیده	هدف از این تحقیق بررسی تأثیر یک جلسه فعالیت هوازی دویدن روی نوارگردان تا حد واماندگی با و بدون مصرف مکمل منیزیم سولفات بر شاخص های فعالیت الکتریکی عضله، لاکتات، VO2max ، TTE و VT در مردان غیرفعال دانشگاهی و ارتباط بین آن ها بود. روش شناسی: 16 دانشجوی پسر غیرفعال (سن 18/1 ± 25/25 سال، قد 75/4 ± 18/176 سانتی-متر، وزن 65/25 ± 51/79 کیلوگرم) به طور تصادفی و دوسوکور به دو گروه مکمل و دارونما تقسیم شدند. قبل و بعد از دوره مکمل گیری، تست بروس فزاینده برای تعیین شاخص های فعالیت الکتریکی عضله، لاکتات، VO2max ، TTE و VT انجام شد. یافته ها: VO2max ، TTE و VT گروه مصرف کننده منیزیم سولفات به ترتیب با افزایش (05/0 %)، (57/11 %) و (44/5%) همراه بود. مکمل منیزیم سولفات بروز EMGFT را افزایش (140/0%) و زمان رسیدن به واماندگی (TTE) در هنگام اجرای تست فزاینده هوازی را به تاخیر انداخت و آستانه تهویه ای (VT)، VO2max را به طور معناداری افزایش داد ( 05/0 p<). همچنین بین شاخص های الکترومیوگرافی عضلانی، VO2max و VT همبستگی معناداری وجود داشت( 05/0 p<). نتیجه گیری: به نظر می رسد مصرف مکمل منیزیم سولفات احتمالا به وسیله کاهش تکیه بر گلیکولیز بی هوازی و افزایش سطوح اریتروسیت و هموگلوبین خون و همچنین تأمین ATP به عنوان سوخت رایج بدن و برقراری تعادل کلسیم باعث بهبود عملکرد در کار زیربیشینه فزاینده و افزایش TTE در مردان دانشگاهی غیر فعال شد.
پژوهشگران	مهران نقی زاده قمی (استاد مشاور)، رزیتا فتحی (استاد مشاور)، ضیاء فلاح محمدی (استاد راهنما)، نور محمد دلاوری بنی تاک (دانشجو)