مشخصات پژوهش

عنوان	اثر محافظتی جلبک اسپیرولیناپلاتنسی سدر برابر آسیب حاد کبدی ناشی از استامینوفن در موش
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	اسپیرولینا پلاتنسیس، استامینوفن، مسمومیت کبدی، آنزیمهای آنتیاکسیدانی، آنزیمهای ترانسآمینازی، موش
چکیده	استامینوفن یک داروی ضدتب و درد است که معمولاً به طور گستردهای در سراسر دنیا استفاده میشود. با این حال، در مقادیر بالا و استفاده مکرر در دُز مزمن میتواند منجر به آسیب کبدی شود. گرایش جامعه علمی، در مورد ترکیبات فنولیک و فیتوشیمیایی موجود در رژیم غذایی حاوی ادویهجات، سبزیها و جلبکها رو به رشد است. به دلیل توانایی آنها در کاهش اثر استرس اکسیداتیو که با ابتلا به بیماری و مسمومیت دارویی در ارتباط است. این پایاننامه، با هدف بررسی اثر محافظتی اسپیرولیناپلاتنسیس بر تغییرات القایی استامینوفن در سطوح پراکسیداسیونلیپید و آنزیمهای ترانسآمینازی و آنزیمهای آنتیاکسیدانی در کبد موش انجام شد. در این مطالعه از 42 سر موش نر بالغ در هفت گروه ششتایی استفاده شد. گروه اول: گروه شاهد، که تنها رژیم غذایی استاندارد و آب دریافت کردند، گروه دوم: گروه شم، که سالین دریافت کردند، گروه سوم: موشهای تیمارشده با استامینوفن ) mg/kg b.w600 (، گروه چهارم: موشهای تیمارشده با اسپیرولینا ) mg/kg b.w600 (، گروه پنجم: موشهای تیمارشده با اسپیرولینا ) mg/kg b.w300 (، گروه ششم: موشهای تیمارشده با اسپیرولینا mg/kg b.w600 به اضافه استامینوفن، گروه هفتم: موشهای تیمارشده با اسپیرولین ا mg/kg b.w300 به اضافه استامینوفن بودند. در همه گروهها، دارو به روش خوراکی )گاواژ( تجویز شد. تمام حیوانات طی آزمایشی که به مدت 14 روز متوالی ادامه داشت، دسترسی آزاد به غذا و آب داشتند و 24 ساعت بعد از دریافت آخرین دُز داروها و محرومیت از غذا )دسترسی به آب آزاد بود(، با بخار کلروفرم بیهوش و کشته شدند. سپس میزان فعالیت سرمی آنزیمهای آلانینترانسآمیناز و آسپارتاتترانسآمیناز و آلکالینفسفاتاز و آنزیم آنتیاکسیدانی کاتالاز، ظرفیت توتالآنتیاکسیدان و مالوندیآلدئید، از نمونه بافت کبد هموژنشده، اندازهگیری شد. نتایج نشان داد سطح آنزیمهای ترانسآمینازی ALT) AST, (ALP, سرمی در گروه تیمارشده با استامینوفن، نسبت به گروه کنترل، افزایش معنیداری یافت ) p<0.001 (. همچنین سطح این آنزیمها در گروه تیمارشده با اسپیرولینا mg/kg b.w300 به اضافه استامینوفن، کاهش معنیداری نسبت به گروه تیمارشده با استامینوفن، نشان داد ) p<0.001 .) بررسی پژوهش حاضر نشان داد، سطح مالوندیآلدئید، در گروه استامینوفن، در مقایسه با گروه کنترل، افزایش معنیداری یافت ) p<0.001 ( و نیز کاهش م
پژوهشگران	الهام حاجیان کلاریجانی (دانشجو)، علی طراوتی (استاد مشاور)، مریم مهاجرانی (استاد راهنما)