عنوان
|
تأثیر تمرین استقامتی و مصرف پروتئین وی بر مقادیر آنزیم های ضد اکسایشی و فشار اکسایشی در عضله قلبی موش های صحرایی تغذیه شده با غذای پرچرب
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
کاتالاز، سوپر اکسید دیسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز و پراکسید هیدروژن
|
چکیده
|
سابقه و هدف: پروتئین وی (WP) یکی از فرآورده های شیر با خواص ضد اکسایشی است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرین استقامتی و مصرف WP بر آنزیم های ضد اکسایشی و فشار اکسایشی بافت قلب در رت های تغذیه شده با غذای پرچرب می باشد. مواد و روش ها: در این تحقیق که از نوع تجربی بود چهل سر رت نر نژاد ویستار ابتدا بطور تصادفی به دو گروه کنترل نرمال (C، 8سر) و غذای پرچرب (32 سر) و پس از 9 هفته گروه غذای پرچرب به 4 گروه مساوی شامل: کنترل (CF)، تمرین (TF)، پروتئین وی (WF) و تمرین+ پروتئین وی (TWF) تقسیم شد. تمرین شامل: دویدن روی تردمیل با سرعت 20 متر در دقیقه، 5 روز در هفته، برای 10 هفته بود. مقادیر پراکسیدهیدروژن (H2O2)، گلوتاتیون پراکسیداز (GPX)، سوپراکسیددیسموتاز(SOD) و کاتالاز (CAT) در بافت قلبی به روش الایزا اندازه گیری شد. یافته ها : مقادیر بیشتری از ml/ng 12/164±5/561=H2O2 (005/0=P) و مقادیر کمتری از ml/ng 82/2± 74/18=GPX (001/0=P) و ml/ng 409/0±20/2= SOD (013/0=P) در گروه کنترل پرچرب، در مقایسه با گروه کنترل نرمال، مشاهده شد. سطوح GPX در گروه کنترل نرمال در مقایسه با گروه های WF و TWF پایین تر بود (05/0>P). مقادیر SOD و H2O2 در گروه های تمرین کرده نسبت به گروه های تمرین نکرده و در گروه های مکمل نسبت به گروه های بدون مکمل، بالاتر و پائین تر بود(05/0>P). سطوح CAT در این گروه های تغییر معنی داری نداشت (05/0
|
پژوهشگران
|
علی رضا صفرزاده (نفر سوم)، الهه طالبی گرکانی (نفر دوم)، حسین سلیمانی (نفر اول)
|