عنوان
|
تعیین پتانسیل سیلخیزی با استفاده از روش تاپسیس ) مطالعه موردی : استان مازندران، حوضه آبریز گلندرود
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
حوضه گلندرود، مازندران، تاپسیس، سیل، GIS
|
چکیده
|
عوامل مختلفی مانند مورفومتری حوضه، بارش، نوع خاک و پوشش گیاهی در پتانسیل سیل خیزی حوضه آبریز نقش دارند. پارامترهای مورفومتری حوضه واکنش هیدرولوژیک آن را کنترل میکنند. درک واکنش حوضه به بارش سنگین بر اساس شاخصهای ژئومورفیک میتواند برای مطالعهای خطر سیل در حوضههای بدون ایستگاه اندازهگیری مهم باشد. منطقه مورد مطالعه حوضه آبریز گلندرود است که در البرز شمالی، استان مازندران و جنوب شهر رویان قرار دارد. در این پژوهش حوضه گلندرود به 21 زیر حوضه تقسیم شد. دوازده پارامتر شامل مساحت حوضه، تراکم زهکشی، ضریب فشردگی، نسبت گردی، نسبت تلاقی، نسبت مساحت، نسبت طول، شیب دامنههای حوضه، میانگین شیب رود، زمان تمرکز، میانگین بارش سالانه و شماره منحنی ) CN ( انتخاب شدند. برای کمی کردن پتانسیل وقوع سیل این پارامترها با تکنیک رتبهبندی بر اساس تشابه به حل ایده آل)تاپسیس( استفاده گردید. تکنیک تاپسیس یکی از روشهای چند شاخصه تصمیمگیری است که بهصورت گزینههایی که ازنظر شباهت از ایده آل منفی دورترین حالت و به ایده آل مثبت نزدیکترین حالت را دارد، تعریف میشود. وزن هر پارامتر بر اساس روش آنتروپی شانون تعیین گردید. نتایج تحلیل تاپسیس نشان میدهد که 1 به ترتیب رتبههای / 1 و 441 /454 ،1/ 21 و 3 با ضریب نزدیکی 845 ، زیر حوضههای 21 اول تا سوم را به دست آوردهاند.
|
پژوهشگران
|
پروین روشن نکو (نفر سوم)، عیسی جوکار سرهنگی (نفر دوم)، رضا اسماعیلی (نفر اول)
|