مشخصات پژوهش

عنوان	تأثیر دو شیوۀ تمرین هوازی (تداومی و تناوبی) و مکمل‌یاری با کمپلکس وانادیم- روی بر بیان ژن‌های آنتی‌اکسیدانی در بافت بیضۀ رت‌های تغذیه‌شده با محلول فروکتوز
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	استرس اکسایشی، تمرین هوازی، روی، مقاومت به انسولین، وانادیم
چکیده	مقدمه: مصرف زیاد فروکتوز به ایجاد مقاومت به انسولین و افزایش استرس اکسایشی در بافت‌های مختلف بدن از جمله بافت بیضه منجر می‌شود. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرینات هوازی (تداومی و تناوبی) و مکمل‌یاری با وانادیم-روی بر بیان ژن‌های آنتی‌اکسیدانی بافت بیضه در رت‌های تغذیه‌شده با شربت فروکتوز بود. روش پژوهش: 56 سر رت نر در هفت گروه شامل کنترل نرمال (NC)، کنترل فروکتوز (FC)، تمرین تداومی با شدت متوسط (FCT)، تمرین تناوبی با شدت بالا (FIT)، مکمل وانادیم-روی (FS)، تمرین تداومی با شدت متوسط + مکمل وانادیم-روی (FSCT) و تمرین تناوبی با شدت بالا + مکمل وانادیم-روی (FSIT) قرار گرفتند. بیان ژن‌های GPX، SOD و CAT در بافت بیضه و سطوح سرمی TAC، TOC، گلوکز، انسولین و HOMA-IR ارزیابی شد. تحلیل آماری توسط آزمون‌های آنووای یکسویه و تعقیبی بنفرونی در سطح معناداری ( P≤0.05) تجزیه‌وتحلیل شد. یافته‌ها: مصرف 16 هفته شربت فروکتوز به افزایش معنادار سطوح سرمی گلوکز، HOMA-IR و TOC و کاهش معنادار TAC سرم و بیان ژن‌های GPX، SOD و CAT در بافت بیضۀ گروه FC در مقایسه با گروه NC منجر شد (P<0.05). هشت هفته مصرف مکمل وانادیم-روی و تمرینات هوازی (تداومی و تناوبی) موجب کاهش سطوح سرمی گلوکز، HOMA-IR و TOC و افزایش TAC سرم و بیان ژن‌های GPX، SOD و CAT در مقایسه با گروه FC شد (P<0.05). نتیجه‌گیری: نتایج این تحقیق نشان می‌دهد تمرینات هوازی (تداومی و تناوبی) و مصرف مکمل وانادیم-روی موجب بهبود وضعیت متابولیکی و متعاقب آن بهبود وضعیت اکسایشی در آزمودنی‌های مبتلا به مقاومت انسولینی می‌شود.
پژوهشگران	خدیجه نصیری (نفر چهارم)، غلامرضا حمیدیان (نفر سوم)، علی رضا صفرزاده (نفر دوم)، نادر حامدچمن (نفر اول)