مشخصات پژوهش

عنوان	تاثیر اکسیدنیکل و نانوذرات اکسیدنیکل برمیزان فعالیت آنزیم لاکتات دهیدروژناز و الکالن فسفاتاز در موش نر
نوع پژوهش	مقاله ارائه شده
کلیدواژه‌ها	نانوذرات اکسید نیکل، لاکتات دهیدروژناز، الکالن فسفاتاز، Rat
چکیده	با گسترش صنعتی فناوری نانو، استفاده از نانوذرات نیزدرتکنولوژی مدرن افزایش یافته است. قابلیت ذرات فلزی در ابعاد نانو ، به دلیل افزایش سطح آنها بسیار بیشتر از ابعاد عادی آن بوده و دارای خواص جدیدی می باشند. سایز کوچک نانو ذرات نقش مهمی در سمیّت این مواد دارد. اگر سایز این ذرات )کوچکتر از 111 نانومتر( با سایر اجزای بیولوژیکی بدن انسان مانند گلبول قرمز مورد مقایسه قرار گیرد نانو ذرات این توانایی را دارند که از غشای سلول عبور کرده و وارد سلول شوند. بنابراین می تواند به طور مستقیم باعث آسیب سلولی شود. اکسید نیکل یک ماده صنعتی مهم بوده و می تواند به عنوان یک عامل مضر نیز در نظر گرفته شود. مواد و روشها جهت درک مناسب سمیت اکسیدنیکل و نانوذرات اکسید نیکل، در این تحقیق به مقایسه اثراکسیدنیکل ونانوذره اکسیدنیکل برروی میزان فعالیت آنزیم های لاکتات دهیدروژناز) LDH (وآلکالین فسفاتاز) ALP ( در موش نر rat پرداخته 011 گرم به صورت تصادفی به 7 گروه 7 تایی شامل یک گروه کنترل ± شد. در این مطالعه تجربی 20 موش نر بالغ با وزن 05 و 0 گروه تیمار ) 0 گروه تیمار با نانوذره اکسید نیکل و 0 گروه تیمار با اکسیدنیکل ( در غلظت های 05،11 و 51 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن تقسیم شدند. تزریق به صورت درون صفاقی به مدت 8 روز متوالی انجام شد. پس از پایان یافتن دوره تزریق 5 میلی لیتر خون از قلب تمام موش ها گرفته شد و سپس دردور 0511 به مدت 15 دقیقه سانتریفوژشده و سرم آن جداسازی گردید. فعالیت آنزیم های لاکتات دهیدروژناز) LDH (وآلکالین فسفاتاز) ALP ( سرم اندازه گیری شد. یافتهها نتایج نشان داد تزریق درون صفاقی نانوذره اکسید نیکل و اکسید نیکل در غلظت های 05،11 و 51 میلی گرم بر کیلوگرم باعث کاهش معنی دار سطوح آلکالین فسفاتاز و لاکتات دهیدروژناز در گروه های تیمار در مقایسه با گروه کنترل گردید. بحث و نتیجهگیری نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد تزریق نانوذره اکسید نیکل و اکسید نیکل موجب تغییرآنزیم های سرم در مسیر وابسته به غلظت گردید.
پژوهشگران	علی طراوتی (نفر چهارم)، منیژه میان آبادی (نفر سوم)، باقر سیدعلیپور (نفر دوم)، آیدین مرزبان (نفر اول)