عنوان
|
امکان سنجی تبدیل خیابان به پیاده راه پایدار (موردپژوهی: مرکز شهر چمستان، مازندران
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
امکان سنجی، بافت مرکزی، پیاده راه، خیابان، چمستان
|
چکیده
|
ورود اتومبیل به عرصه فعالیتهای شهری، ارتباطات اجتماعی، جذابیت خیابانها و فضاهای پیاده را تحتتأثیر قرار داد؛ بیشتر فضاهای عمومی شهری و خیابانها تحت سلطه وسایل نقلیه درآمده و به همین دلیل مشکلات فراوانی از قبیل ازدحام، ترافیک، آلودگی هوا، کاهش ایمنی و امنیت و آسیبهای بصری، تأثیرات نامطلوبی بر روح و روان ساکنان جامعه گذاشته است. خیابان آیت الله خامنهای شهر چمستان یکی از خیابانهای اصلی شهر، با تردد سواره و پیادهی زیادی روبرو است و همین ویژگی کیفیت فضای خیابان را دچار مشکل کرده است. هدف پژوهش سنجش قابلیت تبدیل خیابان به پیادهراه در بافت مرکزی شهرچمستان است. روش این تحقیق توصیفی، تحلیلی است. اطلاعات مورد نیاز از طریق ارائه پرسشنامه و با کمک عابران پیاده، کسبه و ساکنان جمعآوری شده و با روش آزمون tتک نمونهای و آزمون فریدمن مورد تحلیل قرار گرفته است. نتایج نشان داد ساماندهی و پیاده راه سازی خیابان از یک سو موجب افزایش رضایتمندی مراجعان و کسبه میشود و از سوی دیگر افزایش قیمت واحدهای تجاری و اجاره بهای آنها را به دنبال دارد. طبق نظر پاسخ گویان هویت خیابان و توان سرویسدهی اضطراری (اورژانس، آتشنشانی) در حد متوسط، وضعیت مبلمان شهری در سطح نامطلوب و مناسب بودن فضا برای گردش و تفریح و قرار ملاقات با دوستان در سطح پایینتر از متوسط است. همچنین از دیدگاه پاسخ دهندگان مؤلفههای دسترسی و ترافیک، اجتماعی- اقتصادی، کالبدی- عملکردی و مبلمان شهری به ترتیب بیشترین تأثیر را بر میزان پیادهروی دارند
|
پژوهشگران
|
نسترن کلاشی (نفر سوم)، صدیقه لطفی (نفر دوم)، عامر نیک پور (نفر اول)
|