مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی انباشت زیستی آهن و هیستوپاتولوژی بافت های عضله، پوست و فلس کپورمعمولی (Cyprinus carpio) در مواجهه با نانوذرات اکسیدآهن
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	کپور معمولی، نانوذرات اکسیدآهن، هیستوپاتولوژی، انباشت زیستی، جذب اتمی
چکیده	شتاب روزافزون فناوری نانو و تولید مواد نانوساختار موجب راه­یابی و نفوذ بسیاری از نانوذرات به طبیعت گردیده­ است. نانوذرات اکسیدآهن یکی از نانومواد پرکاربرد است که استفاده وسیع از آنها با نگرانی هایی همراه بوده ­است. هدف پژوهش حاضر، تعیین میزان انباشت زیستی آهن و آسیب شناسی بافتی ناشی از مواجهه با نانوذرات اکسیدآهن در بافت های عضله، پوست و فلس کپور معمولی بود. ماهی های کپور معمولی در 4 گروه به ترتیب در معرض غلظت های 0، 50، 75 و 100 میلی گرم بر لیتر نانوذرات اکسید آهن قرار­گرفتند. در روزهای 14، 21 و 28 آزمایش، ماهی ها به صورت تصادفی انتخاب و بافت­های عضله، پوست و فلس ماهی ها جداسازی شد و میزان انباشت زیستی آهن و آسیب شناسی در بافت ها مورد بررسی قرارگرفت. در این مطالعه میزان غلظت آهن در بافت فلس> پوست> عضله به دست آمد و میزان غلظت آهن در بافت های فلس و پوست نسبت به بافت عضله از افزایش معنی دار برخودار بودند (05/0>p). بیشترین آسیب بافتی در روز 28 و گروه 4 در بافت پوست به صورت هیپرپلازی سلول های بافت پوششی، افزایش سلول های جامی، نفوذ سلول های آماسی و تخریب بافت پوششی و در بافت عضله تخریب فیبر عضلانی، نفوذ سلول های آماسی، افزایش مراکز ملانوماکروفاژ و دژنرسانس هیالینه مشاهده گردید. در نتیجه گیری نهایی می ­توان بیان نمود، میزان انباشت زیستی آهن در بافت های پوست و فلس در مقایسه با بافت عضله در مواجهه با نانوذرات اکسیدآهن بیشتر بود، همچنین میزان آسیب بافتی با غلظت و مدت زمان مواجهه با نانوذرات اکسیدآهن را بطه مستقیم داشت.
پژوهشگران	فاطمه کاردل (نفر سوم)، شیلا امیدظهیر (نفر دوم)، ملیحه علیجان تبار (نفر اول)