مشخصات پژوهش

عنوان	زبان شوخی در کلام معصومان علیهم السلام
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	شوخی، زبان شوخی، زبان حدیث، دعابه.
چکیده	با توجه به جایگاه مهم شوخی در تعاملات انسانی و نمود آن، شادی، که نیاز ضروری روح آدمی است، واکاوی نحوۀ برخورد پیامبر اکرم2 و ائمهk در این باره به عنوان اسوه، بسیار حائز اهمیت است. در بررسی های اولیه، دو دسته روایت سلبی و ایجابی در این موضوع رخ می نماید. در این مقاله در درجۀ اول، چیستی شوخی، سپس جمع بندی روایات در این زمینه، شکل های وقوع شوخی در کلام معصومانk و اهدافی که آن بزرگواران از شوخی داشتند، مطرح شده است. در این نوشتار بر آنیم تا با جمع آوری داده ها به روش کتابخانه ای و تحلیل ادبی آن داده ها، تبیین شایسته ای برای این موضوعات ارائه دهیم.
پژوهشگران	سیدکاظم طباطبائی پور (نفر دوم)، سید علی اکبر ربیع نتاج (نفر سوم)، عاطفه ستودیان (نفر اول)، مهدی تقی زاده طبری (نفر چهارم)