مشخصات پژوهش

عنوان	اثر مکمل گیری منیزیم بر شاخص های الکترومیوگرافی خستگی عضلانی در پی یک وهله فعالیت بدنی شدید بی هوازی
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	منیزیم سولفات، الکترومیوگرافی، خستگی
چکیده	زمینه و هدف: منیزیم کوفاکتوری با بیش از 300 آنزیم است که در تولید انرژی و سیستم عصبی تاثیرگذار است. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر مصرف منیزیم بر شاخص های الکترومیوگرافی خستگی عضلانی به دنبال فعالیت بدنی شدید بی هوازی انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی، 16 دانشجوی فعال مرد به صورت داوطلبانه در این آزمایش شرکت کردند. آزمودنی ها به طور تصادفی به دو گروه مکمل و دارونما تقسیم شدند. محل قرارگیری الکترود های الکترومیوگرافی برای عضلات بر اساس دستورالعمل SENIAM مشخص شد. آزمون روی دوچرخه ارگومتر (لوده ساخت هلند) انجام شد و همزمان با آن فعالیت عضلات پای راست توسط دستگاه EMG ثبت شد. داده ها با استفاده از آزمون تی زوجی و تی مستقل تحلیل شدند. سطح معنی داری آزمون ها برابر 0/05 در نظر گرفته شد. یافته ها: مصرف مکمل منیزیم موجب کاهش درون گروهی RMS عضلات پهن داخلی(p=0.001)، پهن خارجی(p=0.05)، عضله دوقلو داخلی (p=0.001) شد، اما مقادیر بین گروهی تفاوت معنی داری نداشت. همچنین MPF پهن داخلی (p=0.001)، پهن خارجی (p=0.05) و عضله دوقلو(p=0.05) به دنبال مصرف مکمل، و نیز در مقایسه بین گروهها ( P=0.026) افزایش یافت. نتیجه گیری: بر اساس یافته های مطالعه حاضر مصرف مکمل منیزیم سولفات، عملکرد افراد سالم فعال را در یک دوره فعالیت های کوتاه شدید همچون آزمون وینگیت بهبود می بخشد.
پژوهشگران	اباذر شیرازی ، (نفر چهارم)، نورمحمد دلاوری (نفر سوم)، وحید طالبی (نفر دوم)، ضیاء فلاح محمدی (نفر اول)