هدف: هدف از این پژوهش شناسایی راهکارهای ضدبازاریابی و در نهایت اولویت بندی این راهکارها با استفاده از تکنیک های تصمیم گیری چندمعیاره می باشد. روش: این پژوهش به صورت آمیحته ترکیبی از نوع اکتشافی در دو مرحله کیفی و کمی از طریق یک مصاحبه نیمه ساختاریافته با با ده نفر از خبرگان به عنوان مطلعین کلیدی در زمینه آسیب های اجتماعی صورت گرفته است و جامعه آماری پژوهش خبرگان دانشگاه مازندران می باشد. پس از شناسایی راهکارهای ضدبازاریابی مصرف دخانیات در مرحله کمی با استفاده از پرسشنامه های BWM و مولتی مورا به اولویت بندی راهکارهای ضدبازاریابی با استفاده از نرم افزار Excel و LINDO پرداخته شده است. یافتهها: یافته های پژوهش حاکی از آن است که عوامل اجتماعی مهمترین عامل گرایش دانشجویان به مصرف دخانیات می باشد که خانواده مهمترین نقش را در این میان دارا می باشد زیرا جوانان و نوجوانان تحت تاثیر خانواده خود قرار می گیرند و به عنوان گروه مرجع برای آنان می باشد و ارتباط آنها با هم بیشتر می باشد. نتیجهگیری: نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشات داد؛ بهترترین راهکار برای مقابله با گرایش به مصرف دخانیات تغییر نگرش می باشد زیرا باید به مساله دخانیات به عنوان یک عامل اجتماعی نگاه شود نه به عنوان یک عامل فردی که تنها یک فرد درگیر آن است بلکه می توان بیان کرد کل افراد جامعه درگیر آن می باشند بنابراین تغییر نگرش می توان راهکار مناسبی برای مقابله با گرایش به مصرف دخانیات باشد.
