گیرندۀ دوم فاکتور رشد اندوتلیال عروقی )2-VEGFR )قویترین پیامرسان آنژیوژنیک مررتط ارا VEGF اسر کر تاکنون پژوهشی در زمینۀ تأثیر تمرینات ورزشی ار روی آن و حجم عروقی در ری منتشرر نشردا اسر . ازایرن رو هرد مطالعۀ حاضر اررسی تأثیر یک دورا تمرین تناوای شدید ار ایان 2-VEGFR و حجم عروق ریوی رتهای نرر ویسرتار اود. این پژوهش از جمل مطالعات تجرای اود ک نمون های آن را 10 سر رت نر نرژاد ویسرتار تشرلید دادا اودنر د کر ا طور تصادفی و ا صورت مساوی ا گروا تمرین و کنترل تقسیم شدند. رتها طی شش هفتر ، ارنامر ۀ تمررین تنراوای شدید را اا سرع 25 متر ار دقیق شروع و اا سرع 70 متر ار دقیق ا پایان رساندند. هر جلسۀ تمرین شامد10 تلرار 1 دقیقرر ای اررا مراحررد اسررتراح 2 دقیقرر ای در اررین دوراهررا اررود. در پایرران، ارر منظررور انجررام آزمررایش هررای ایمونوهیستوشیمیایی و استریولوژی ااف ری خارج شد. تجزی وتحلیرد آمراری ارا اسرتفادا آزمرون t مسرتقد و ضرری همطستگی پیرسون نشان از افرزایش معنرادار 2-VEGFR(001/0 sig )و حجرم عرروق ریروی )042/0 sig )در گرروا تمرین نسط ا گروا کنترل و همچنین وجود ارتطاط مثط و نسطتاً قوی این تغییرات این دو شاخص اا تمرین ورزشری داش )035/0 sig .)ا طور کلی ار نظرر مری رسرد شرش هفتر تمررین تنراوای شردید پتانسرید پیشرطرد فراینردهای پروآنژیوژنیک ریوی را داراس .
