مقدمه و هدف: روانشناسان رفتارهای خودآسیبی را نوعی فعالیت خودیاری میدانند که به فرد کمک میکند بهطور موقت به آرامش برسد. در واقع نوعی رفتار پرخاشگرانه معطوف به خود است و مادامیکه درمان نشود میتواند منجر به خودکشی شود. هدف پژوهش حاضر اثربخشی تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمهای بر سیستمهای مغزی-رفتاری و صفات تاریک شخصیت نوجوانان دارای رفتارهای خودآسیبی بود. روش کار: روش پژوهش حاضر نیمه تجربی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه گواه و پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش شامل 1398 بودند. نمونه پژوهش شامل 30 - کلیه دانشآموزان پسر مقطع متوسطه دوم با رفتارهای خودآسیبی شهر تبریز در سال تحصیلی 99 دانشآموز با رفتارهای خودآسیبی )شامل 15 نفر در هر گروه( بودند. روش انتخاب نمونه بدینصورت بود که ابتدا 30 دانشآموز با رفتارهای خودآسیبی بهصورت هدفمند و غربالگری انتخاب و به شیوه تصادفی در 2 گروه جایگزین شدند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامه خودآسیبی، مقیاس سیستمهای مغزی-رفتاری و پرسشنامه صفات تاریک شخصیت استفاده شد. گروه آزمایش در معرض تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمهای بهصورت یک روز در میان و به تعداد 20 جلسه قرار گرفتند. دادهها با استفاده از تحلیل واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. SPSS- با اندازهگیری مکرر و نرمافزار 24 و کاهش )p>0/ افزایش بازداری رفتاری ) 001 ،)p>0/ یافتهها: تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمهای سبب کاهش فعالسازی ) 001 نوجوانان با رفتارهای خودآسیبی شد. )p>0/ رفتار جامعهستیزی ) 001 نتیجهگیری: با توجه به یافتههای این پژوهش مشخص شد که تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمهای بر سیستمهای مغزی-رفتاری و صفات تاریک شخصیت دانشآموزان با رفتارهای خودآسیبی تاثیر داشتهاست.
