کلینیک های بیمارستانی یکی از مهم ترین منابع بیماران برای بخش های بستری هستند. در نتیجه، ارائه خدمات در این زمینه بر ادراک کلی بیماران و انتخاب بیمارستان تأثیر می گذارد. علاوه بر این، مراقبتهای سرپایی (سرپایی) با سرعت بیشتری نسبت به بیمارستانها در حال رشد است و پیشبینی میشود که درآمد آنها در آینده نزدیک معادل یا حتی از درآمد بیماران بستری پیشی بگیرد. اکثر مطالعات انجام شده بر ارزیابی کیفیت مراقبت های اولیه بهداشتی، کیفیت خدمات بستری و رضایت بیمار متمرکز بوده اند، اما از حوزره مدیریت ارتباط با بیمار در طول ارزیابی خدمات بیمارستانی نادیده گرفته شده است. بنابراین، این مطالعه با هدف پاسخگویی به این سوال پژوهشی زیر انجام شد: آیا اعتماد، حریم خصوصی، کیفیت خدمات و رضایت مشتری بر اثربخشی مدیریت ارتباط با بیمار تاثیر گذار می باشد؟