نظریّه خیال در فلسفه و عرفان نظری جایگاه ویژهای دارد. یکی از بزرگترین نظری ه پ ردازان در و زۀ خیال ابن عربی است. در کالم او، خیال در یک معنا، ماس ی اهلل و به ص رت تجلّی خداوند است ام ا خی ال در معنای دوم واسط و برزخ بین مراتب است. در معنای دیگر ق ّۀ خیال در انسان ن عی ادراک است که ب ین ص ر محس س و معانی مجرد جمع میکند. بر اساس آیه قرآن انسان در زمین جانشین آفریدگار خالق است و میت اند با استمداد از خالقیت خیال خ یش دست به آفرینشه ای علم ی، ادب ی، هن ری و... زده و منش وج د و کمال باشد. از مهمترین اهداف پژوهش، ت کید ب ر نش ش خی ال خ الق در ه یتبخش ی ب ه انس ان سرگردان، برای رهایی از بحران بی ه یتی و وص ل به جایگاه وشیشی اوست و نیز پاسخ به این پرسش است که آیا دی ان شمس را میت ان یکی از شاخص ههای عرص ه بهرهمن دی از خی ال خ الق در ادبیّ ات عرف انی دانست؟ و آیا اشعار م رد بررسی در تش یت و تثبیت جایگاه وشیش ی انس ان ک ه ص رتی از خداون د اس ت ت ثیرگذار است؟ در این پژوهش نظری، آراء مشترک ابن عربی و م ل ی در نظریه تجلی خداون د در خلش ت استخراج و با استفاده از شی ۀ تطبیشی- تحلیلی و به ص رت کیفی م رد بررسی و واکاوی مفه می قرار گرفته است. در نهایت با ارائه اشعار و مستندات، یافتهها واکی از مثبت ب دن پاسخهای پژوهش است
