نگاهی به وضعیت صنایع خلاق به‌عنوان مفهومی جدید برای نهادهای تحقیقاتی و خط‌مشی‌گذاری در کشور، حاکی از توجه اندک پژوهشگران و سیاست‌گذاران کشور به این مفهوم فرهنگی‌اقتصادی است. این مفهوم گسترۀ وسیع و متفاوتی از صنایع، همچون تبلیغات، معماری، طراحی، مد، انیمیشن، فیلم، بازی‌های رایانه‌ای و آنلاین و... را شامل می‌شود که با توجه به کارکردهای فرهنگی و اقتصادی آن برای کشور، نیازمند توجه عمیق‌تر و جدی‌تر از سوی نهادهای سیاست‌گذار در کشور است. هدف این پژوهش ارائۀ الگویی متشکل از نظام‌ها و مؤلفه‌های مؤثر بر زنجیرۀ ارزش صنایع خلاق مبتنی بر شرایط و ویژگی‌های بومیِ فرهنگی و اقتصادی ایران است. مبتنی بر این هدف، پژوهش حاضر با استفاده از روش پژوهش کیفی و مصاحبه با خبرگان و به‌کارگیری روش نظریۀ داده‌بنیاد، به استخراج الگویی بومی برای زنجیرۀ ارزش صنایع خلاق پرداخته است. نتایج پژوهش در قالب ارائۀ الگویی مبتنی بر استعارۀ منظومه، تحت عنوان منظومۀ ارزش صنایع خلاق ایران ارائه شده است.
