سابقه و هدف: لیپوکالین-2 آدیپوکینی است که به میزان بالایی در بافت چربی سفید بیان می شود و به نظر می رسد بر متابولیسم گلوکز و حساسیت انسولینی اثرگذار باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر 8 هفته تمرین مقاومتی دایره ای بر سطوح پلاسمایی لیپوکالین-2 مردان دیابتی بود. مواد و روش ها: شانزده مرد مبتلا به دیابت نوع 2 با میانگین سن 9/7 ± 2/49 سال، وزن 4/11 ± 6/81 کیلوگرم و شاخص توده بدن 9/3 ± 1/28 به طور تصادفی به دو گروه کنترل (تعداد = 8) و تمرین مقاومتی (تعداد = 8) تقسیم شدند. آزمودنی های گروه تمرین 8 هفته تمرین مقاومتی دایره ای با شدت 50 تا 80 درصد یک تکرار بیشینه را (3 روز در هفته) انجام دادند. شاخص های پیکرسنجی و سطوح ناشتای گلوکز، انسولین و لیپوکالین-2 پلاسمایی همراه با هموگلوبین گلیکوزیله (HbA1c)، شاخص مقاومت انسولینی (HOMA-IR) و تعداد سلول-های سفید خون (WBC) در ابتدا و پایان مطالعه مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: تمرین مقاومتی موجب کاهش معنی دار سطوح پلاسمایی انسولین، HbA1c و WBC مردان دیابتی شد (05/0>P). تغییرات غلظت پلاسمایی گلوکز و مقادیر HOMA-IR در گروه تمرین مقاومتی در مقایسه با گروه کنترل معنی دار بود (05/0>P). غلظت پلاسمایی لیپوکالین-2 در گروه تمرین با افزایش همراه بود (05/0>P) که این تغییرات تفاوت معنی داری در مقایسه با گروه کنترل داشت (05/0>P). بحث و نتیجه گیری: یافته های تحقیق حاضر بیانگر آن است که تمرین مقاومتی دایره ای می تواند روش مداخله ی موثری در بهبود نیم رخ متابولیکی و التهابی در مردان مبتلا به دیابت نوع 2 باشد. افزایش غلظت پلاسمایی لیپوکالین-2 احتمالاً ساز و کاری جبرانی در بهبود متابولیسم این بیماران است.