1403/09/24
علی رضا صفرزاده

علی رضا صفرزاده

مرتبه علمی: دانشیار
ارکید:
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس:
دانشکده: دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی
نشانی:
تلفن: 0113532214

مشخصات پژوهش

عنوان
بررسی تاثیر تمرین تناوبی سرعتی (SIT) و تمرین مقاومتی ایستگاهی بر سطوح سرمی هورمون شبه متئورین (مترنل) در پسران نوجوان دارای اضافه وزن
نوع پژوهش
پایان نامه
کلیدواژه‌ها
مترنل، سایتوکین های ضدالتهابی، تمرین تناوبیِ سرعتی، تمرین مقاومتی ایستگاهی، مقاومت به انسولین
سال 1396
پژوهشگران حمید علی زاده(دانشجو)، الهه طالبی گرکانی(استاد مشاور)، علی رضا صفرزاده(استاد راهنما)

چکیده

تغییر فنوتیپ بافت چربی بر اثر تمرین تئوری جدیدی است که به تازگی مطرح گردیده، با این وجود شناسایی سازوکار سلولی – مولکولی آن در حال بررسی است. هدف پژوهش حاضر بررسی دو نوع پروتکل تمرین تناوبی سرعتی و مقاومتی ایستگاهی بر شاخصهای پیکرسنجی، سطوح سرمی هورمون شبه متئورین، سایتوکین های ضد التهابی IL-4، IL-13، IL-10، هورمون انسولین، گلوکز خون، نیم رخ لیپیدی در پسران نوجوان دارای اضافه وزن بود. سی پسر نوجوان دارای اضافه وزن با میانگین سن 80/0±41/18 سال، وزن 2/4±6/81 کیلوگرم و شاخص توده ی بدن 8/0±7/27 کیلوگرم بر مترمربع در این تحقیق شرکت و به طور داوطلبانه به سه گروه کنترل (10نفر)، تمرین تناوبی (10نفر) و تمرین مقاومتی (10نفر) تقسیم شدند. گروه های تجربی تمرینات تناوبی سرعتی و مقاومتی دایره ای را سه روز در هفته و به مدت شش هفته انجام دادند. شاخص های پیکرسنجی و سطوح ناشتای نیم رخ لیپیدی، انسولین، گلوکزخون، هورمون شبه متئورین و سایتوکینهای ضد التهابی IL-4، IL-13، IL-10 در ابتدا و پایان مطالعه اندازه گیری شد. برای مقایسه ی درون گروهی داده ها از آزمون تی وابسته و برای مقایسه ی بین گروهی از آزمون تی مستقل و جهت بررسی تغییرات بین گروهی از آنالیز کوواریانس استفاده شد. تجزیه و تحلیل آماری در سطح 05/0>P انجام شد. افزایش معنی دار سطح سرمی هورمون شبه متئورین، سایتوکین های ضد التهابی IL-4، IL-13، بهبود نیم رخ لیپیدی، شاخص مقاومت به انسولین و ترکیب بدنی در اثر شش هفته تمرین تناوبی سرعتی در نوجوانان پسر دارای اضافه وزن مشاهده شد، اما سطح سرمی سایتوکین IL-10 تغییر معنادار نشان نداد (05/0 >P). از طرف دیگر به دنبال شش هفته تمرین مقاومتی ایستگاهی سطوح سرمی هورمون شبه متئورین، سایتوکین های ضد التهابی IL-4، IL-13، IL-10 همگی افزایش نشان دادند اما به لحاظ آماری معنی دار نبودند (05/0> P)، هم چنین این پروتکل تمرینی نتوانست نیم رخ لیپیدی، شاخص مقاومت به انسولین و ترکیب بدنی نوجوانان پسر دارای اضافه وزن را بهبود بخشد (05/0> P). افزون براین، ارتباط معکوس و معنی داری بین تغییرات سطوح سرمی هورمون شبه متئورین با تغییرات وزن بدن، شاخص توده ی بدنی، درصد چربی بدن، گلوکز خون، لیپوپروتئین کم چگال، تری گلیسیرید و کلسترول تام و ارتباط مثبت و معنی داری بین تغییرات سطوح سرمی هورمون شبه متئورین با تغییرات لیپوپروتئین