1403/09/19
علی رضا صفرزاده

علی رضا صفرزاده

مرتبه علمی: دانشیار
ارکید:
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس:
دانشکده: دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی
نشانی:
تلفن: 0113532214

مشخصات پژوهش

عنوان
اثر تمرین هوازی با شدت های مختلف و مصرف کروسین بر اندازه سلول چربی احشایی و مقاومت انسولینی در موش های صحرایی فاقد تخمدان و تغذیه شده با غذای پرچرب
نوع پژوهش
مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها
اوارکتومی؛ کروسین؛ تمرین هوازی؛ غذای پرچرب؛ مقاومت به انسولین
سال 1401
مجله پژوهش نامه فیزیولوژی ورزشی کاربردی
شناسه DOI
پژوهشگران هانیه یزدان دوست بایگی ، الهه طالبی گرکانی ، خدیجه نصیری ، علی رضا صفرزاده

چکیده

اهداف: یائسگی با توزیع مجدد بافت چرب در احشا و ایجاد چاقی مرکزی و مقاومت به انسولین همراه است. فعالیت ورزشی و کروسین، قندخون و مقاومت به انسولین را بهبود داده و از بروز چاقی و دیابت نوع دو جلوگیری می­کند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثرتمرین هوازی و مصرف کروسین بر اندازه سلول چربی احشایی و مقاومت انسولینی در موش­های صحرایی فاقد تخمدان و تغذیه شده با غذای پرچرب بود. روش مطالعه: 72 سر موش صحرایی ماده به دو گروه تخمدان برداری (اوارکتومی شده) (56 سر) و تخمدان برداری نشده (غیراوارکتومی) (16 سر) تقسیم شدند. سپس موش­های این دو گروه به گروه­های تغذیه شده با غذای پرچرب (40 درصد کالری دریافتی از چربی) و یا غذای نرمال تقسیم شدند. سپس موش­های تخمدان برداری و تغذیه شده با غذای پرچرب به 6 گروه به شرح ذیل تقسیم شدند: 1- کنترل 2- تمرین هوازی با شدت متوسط 3- تمرین هوازی با شدت بالا 4- کروسین 5- تمرین هوازی با شدت متوسط + کروسین و 6- تمرین هوازی با شدت بالا + کروسین. تمرین هوازی با دو شدت بالا(85 –80 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی) و متوسط (70–60 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی) و مصرف کروسین به میزان60 میلی گرم به ازای هر کیلو گرم از وزن بدن به مدت 8 هفته در گروه­های مربوطه آغاز شد. وزن نسبی چربی احشایی پری­رنال، تعداد و اندازه سلول و سطوح سرمی گلوکز، انسولین و شاخص مقاومت انسولینی (HOMA) اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل یافته­ها با آزمون تحلیل واریانس دو طرفه صورت گرفت. یافته ها: تمرین با شدت متوسط و همراه با مصرف کروسین موجب کاهش معنادار وزن نسبی چربی پری­رنال شد (0001/0=p). همچنین وزن نسبی چربی پری­رنال در گروه­ه تمرین شدید+کروسین نسبت به گروه غذای پرچرب+ اوارکتومی بطور معناداری پایین­تر بود (001/0p≤). اندازه سلول چربی در دو گروه تمرین (متوسط و شدید) نسبت به گروه غذای پرچرب + اوارکتومی بطور معناداری پایین­تر بود (001/0=p) همچنین اندازه سلول چربی بین گروه کروسین با گروه غذای پرچرب + اوارکتومی نیز کاهش معنادار داشت (03/0=p). اندازه سلول چربی در گروههای تمرین (شدید و متوسط) +کروسین نیز بطور معناداری نسبت به گروه غذای پرچرب + اوارکتومی پایین­تر بود (05/0≥p). تمرین با شدت بالا موجب کاهش معنادار مقاومت به انسولین (028/0=p) و غلظت گلوکز (041/0=p) نسبت به گروه اوارکتومی+ غذای پرچرب شده بود. دریافت کروسین مو