به منظور افزایش بهره برداری از محصولات کشاورزی به طورگسترده‌ای از سموم آفت‌کش استفاده می‌شود که در نتیجه آن مقادیر قابل توجهی از این ترکیبات سمی به بوم‌سامانه‌های آبی وارد می‌شود و در نهایت منجر به ایجاد آثار زیانباری بر جمعیت گونه‌های آبزی می‌گردد. آفت‌کش بن سولفورون متیل یکی از سموم پرکاربرد است که در مزارع کشاورزی مورد استفاده قرار می‌گیرد. از اینرو، تحقیق حاضر تاثیر سم بن‌سولفورون متیل را در بافت آبشش ماهی کپورمعمولی (Cyprinus carpio) مورد بررسی قرار داده است. به این منظور ماهی‌ها در 4 تیمار در معرض غلظت‌های 0، 162/0، 324/0 و 486/0 گرم در لیتر بن‌سولفورون متیل به مدت 21 روز قرار گرفتند. سپس بافت آبشش ماهی‌ها جداسازی شد و مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از بررسی آسیب شناسی بافت آبشش نشان داد با افزایش غلظت بن سولفورون متیل شدت آسیب بافتی افزایش یافت، به طوریکه بیشترین آسیب در تیمار 4 که در معرض 486/0 گرم در لیتر بن سولفورون متیل قرار داشت، به صورت پرخونی، هیپرپلازی بافت پوششی آبشش، آتروفی و اتصال تیغه‌های آبششی مشاهده گردید. بنابراین با توجه به نتایج به دست آمده از تحقیق حاضر می‌توان نتیجه گرفت مصرف بی رویه سم بن‌سولفورون متیل می‌تواند اثرات نامطلوبی بر عملکرد طبیعی بافت آبشش در ماهی کپور معمولی به همراه داشته باشد.
