تحقیق حاضر به بررسی تاثیر عدالت و اعتماد بر تاب آوری نیروی انسانی و نگهداشت و پایداری نیروی انسانی می پردازد. پژوهش حاضر از حیث هدف، در دسته تحقیقات کاربردی قرار می-گیرد، همچنین از نظر شیوه گردآوری اطلاعات توصیفی و از نوع همبستگی است. افق زمانی این پژوهش مقطعی بوده است. جامعه آماری این پژوهش، کارکنان اداره کل آب استان مثنی در عراق می باشند. ابزار سنجش مربوط به هر 4 متغیر، پرسشنامه های استاندارد هستند که دارای روایی محتوایی و سازه می باشند و پایایی آنها مورد تایید است. بطور کلی در این تحقیق 7 فرضیه مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج آزمون فرضیه ها نشان داد عدالت بر تاب آوری نیروی انسانی تاثیر مثبت و معناداری دارد ولی بر نگهداشت نیروی انسانی تاثیر معناداری ندارد. همچنین اعتماد بر تاب آوری نیروی انسانی و نگهداشت نیروی انسانی تاثیر مثبت و معناداری دارد. علاوه بر این بین متغیرهای وابسته رابطه وجود داشت به اینصورت که تاب آوری نیروی انسانی بر نگهداشت نیروی انسانی اثر مثبت و معناداری دارد. در بررسی فرضیه های میانجی نیز مشخص شد متغیر میانجی تاب آوری هر دو رابطه تاثیر اعتماد بر نگهداشت نیروی انسانی و تاثیر عدالت بر نگهداشت نیروی انسانی را واسطه گری می نماید.
