اکبر حاجی زاده مقدم

روش بررسی: در این مطالعه تجربی تعداد 32 سر موش ماده نژاد ویستار با وزن تقریبی g،200±20 پس از 2 هفته آشنایی با محیط جدید و باردار شدن به 4 گروه 8 تایی، شامل: -1 کادمیوم؛ -2 شنا؛ -3 شنا – کادمیوم؛ -4 گروه کنترل تقسیم شدند. برنامه تمرینی شنا از روز اول بارداری شروع و یکبار در روز (5 روز در هفته) تا روز زایمان ادامه داشت. دوز کادمیوم دریافتی l/mg400 محلول در آب آشامیدنی بود. غلظت α-1HIF ریه با استفاده از روش آنزیم لینک ایمنواسی (ELISA (تعیین شد. دادهها با استفاده از آنالیز واریانس یکطرفه و هالم- سیداک در سطح معنیداری 0/05>p تجزیه وتحلیل شدند. یافتهها: میانگین وزن نوزادان گروه کادمیوم حاکی از کاهش معنیدار (0/001>p (آن در مقایسه با گروه کنترل بود. همچنین سطوح α-1HIF ریه نوزادان در گروه تمرین شنا بهطور معنیداری (0/001>p (افزایش نشان داد و در گروه کادمیوم نسبت به گروه کنترل کاهش معنیداری داشت (0/001>p(. نتیجهگیری: نتایج حاکی از تأثیر تمرینات شنا بر افزایش سطوح α-1HIF ریه نوزادان مادرانی بود که در دوران بارداری بهطور منظم شنا میکردند، لذا بهنظر میرسد تمرین ورزشی شنا زیربیشینه با جبران کاهش α-1HIF ناشی از کادمیوم میتواند تأثیرات منفی آن را در ریه جنین تعدیل کند.