|
عنوان
|
رویکردهای تدریس مبتنی بر سازنده گرایی؛ شیوه مناسب آموزش در علوم پزشکی
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
آموزش پزشکی، آموزش سازنده گرا، آموزش سنتی، الگوی مناسب
|
|
چکیده
|
شیوه انتقال یافته ها و اطلاعات علوم پزشکی به عنوان یک بخش مهم، همیشه از اهمیت زیادی در بین اساتید علوم پزشکی برخوردار بوده است. واقعیت این است تحول در علوم شناختی و رفتاری شیوه های انتقال و یا آموزش پزشکی را دگرگون ساخته است. دیگر آموزش پزشکی به شیوه سنتی و مبتنی بر کلاس درس جوابگو نیست و شیوه های جدیدی می طلبد. یکی از این رویکردها که شیوه-های جدید را در آموزش پزشکی به دنبال آورده است آموزش با رویکرد سازنده گرایی در مقابل آموزش سنتی است. لذا در این مقاله نویسندگان، آموزش پزشکی را با رویکرد نوین سازنده گرایی بررسی نموده و عناصر این رویکرد را بر می شمارند. روش پژوهش حاضر از نوع کتابخانه ای و مقالات در دسترس در حیطه ی رویکردهای تدریس در علوم پزشکی می باشد. طبق بررسی مقالات موجود یادگیری مبتنی بر مسأله، کارآموزی شناختی، نگارش توأم با بازاندیشی که اغلب در آموزش بالینی برای کسب بینش در تفکر بالینی دانشجویان مورد استفاده قرار می گیرد از کاربردهای رویکرد سازنده گرا به آموزش پزشکی است.
|
|
پژوهشگران
|
مهدی میرزااقایی (نفر چهارم)، مهین اسدنیا (نفر سوم)، سیروس منصوری (نفر دوم)، میمنت عابدینی بلترک (نفر اول)
|