مشخصات پژوهش

عنوان	تأثیر وضعیت آمادگی بدنی و جنسیت بر پاسخ دستگاه قلبی تنفسی به فعالیت وامانده ساز در محیط با آلودگی هوا
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	آلودگی هوا، آمادگی بدنی، اکسیژن مصرفی میوکارد، حوادث قلبی تنفسی.
چکیده	شواهد حاکی از آن است که آلودگی هوا در جوامع صنعتی با مرگ و میر ناشی از بیماری های قلبی تنفسی همراه است اما اطلاعات اندکی پیرامون اثرات وضعیت آمادگی بدنی و جنسیت وجود دارد. هدف مطالعه حاضر تعیین اثر وضعیت آمادگی بدنی و جنسیت بر شاخص های قلبی تنفسی شامل درصد اشباع هموگلوبین از اکسیژن (SPO2)، حاصلضرب دوگانه (DP) و شاخص های اسپیرومتری (FVC،FEV1،FEV1/FVCوPEF) متعاقب فعالیت وامانده ساز در هوای آلوده بود. در یک طرح نیمه تجربی، 120 مرد و زن (هشت گروه) 40 تا 55 ساله، بطور تصادفی به چهار گروه تجربی (زن فعال، مرد فعال، زن غیرفعال و مرد غیرفعال) ساکن محیط آلوده و چهار گروه کنترل (زن فعال، مرد فعال، زن غیرفعال و مرد غیرفعال) ساکن محیط غیرآلوده تقسیم و با یکدیگر مقایسه شدند. آنوا دو طرفه نشان داد که آلودگی هوا باعث افزایش 5/29 درصدی DP می شود در حالیکه کاهش شدید FVC، FEV1 به ترتیب به میزان87/16و4/21 درصدی سطوح استراحتی را در پی دارد. بدنبال انجام فعالیت بدنی، افزایش 31/26 درصدی مقادیر DP در مردان و زنان غیرفعال محیط آلوده در مقایسه با گروه های کنترل رخ می دهد. علاوه بر این، جنسیت نیز به ترتیب افزایش 14/12و63/7 درصدی سطوح استراحتی DPو FEV1/FVC در مردان را بدنبال دارد. بر اساس این یافته ها، قرارگیری در معرض آلودگی هوا بار وارده بر قلب و اکسیژن مصرفی میوکارد را افزایش می دهد و این وضعیت در زنان برجسته تر است. اگرچه، آمادگی بدنی باعث تعدیل این شاخص ها در محیط آلوده می شود، اما مهارکننده نیست
پژوهشگران	معصومه صادقی (نفر چهارم)، سمیه نامدار طجری (نفر سوم)، ولی اله دبیدی روشن (نفر دوم)، سارا پوریامهر (نفر اول)