عنوان
|
مفهوم شناسی واژه «نفحه» بر اساس آیه 46 انبیاء
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
نفحه، لفح، نفخ، آیه 46 انبیاء.
|
چکیده
|
واژه شناسی از نخسین و مؤثّرترین گامها در تفسیر قرآن است. شناخت واژگان قرآن به زمان نزول قرآن بر می گردد. از میان واژگان قرآن، واژه «نفحه» در نگاه اول، بسیار ساده و قابل فهم است؛ اما با جستجو در کتابهای لغوی و روایات، می توان کاربردهای متفاوتی برای آن در نظر گرفت. گوهر معنایی این واژه، وزش باد ملایم است که با واژه نفخ هم معنا می گردد؛ اما آنچه در تفاسیر و کتابهای لغوی به عنوان واژه جایگزین برای آن ذکر شده است؛ واژه لفح است که در دایره معنایی واژه«نفحه»، جایگاه با ارزشی دارد. تا جایی که برخی، این دو کلمه را در اصل، یکی دانسته، معتقدند که واژه «لفح» به تصحیف ضبط شده است. همچنین طبق قاعده همنشینی واژه «لفحه» می تواند؛ جایگزین واژه«نفحه» گردد. آنچه این نوشتار با روش توصیفی- تحلیلی به دنبال آن است، تبیین بهتر این واژه در کتابهای لغوی، تفاسیر و کتابهای روایی موجود است که برطبق این منابع، سه نتیجه مهم قابل ذکر است: 1- واژه نفحه، تنها کلمه بیانگر کوچکی و خردی است. 2-این واژه در مورد حرارت نیز استعمال می شود و از این رو، با واژه لفح هم معنا است. 3-استعمال این واژه در مورد عذاب بصورت مجازی است.
|
پژوهشگران
|
اکرم حسین زاده (نفر دوم)، محمد شریفی (نفر اول)
|