عنوان
|
اقرار در فقه اسلامی و مقایسه آن با قانون مدنی
|
نوع پژوهش
|
کتاب
|
کلیدواژهها
|
اقراردرفقه،فقه اسلامی،قانون مدنی
|
چکیده
|
به نام خداوند بخشنده مهربان،آن خدایی کهبه همه کائنات هستی بخشید و به انسان نعمت عقل را عطا فرمود تا اشرف مخلوقات عالم محسوب گردد و پیامبران را ارسال فرمود تا انسانها را از ضلالت و گمراهی برهاند. در مباحث مربوط به قوه ی قضاییه آنجا که صحبت از دادگاه و طرح دعوی و دفاع و رسیدگی به دعوی و تصمیم قضایی به میان می آید،دلیل نقش محوری دارد.دادگاه کیفری فقط به اتکا به دلیل میتواند کسی را محکوم کند.و کار اصلی داداگاه حقوقی رسیدگی به دلایل اصحاب دعوی است،حق به حمایت و پشتیبانیدلیل به اثبات خواهد رسید.دادگاه نمیتواند حق رابدون دلیل بشناسد.انتظار جامعه این است که حق و عدالت بوسیله دلیل احراز و عرفی شود. بنابراین باید ادلّه را از از هر حیث شناخت و نحوه و چگونگی استفاده از آن را مشخص کرد.اما در نوشتاری که در پیش رو داریم در صدد شناخت و بررسی همه ادله اثبات دعوی نیستیم بلکه فقط به تحقیق و بررسی یکی از ادله بنام اقرار می پردازیم. لازم است این نکته یادآوری ردد که اقرار از بین کله ادله اثباتی دعوی بهترین و بارزترین دلیل بلکه اجلی دلیل و اقوی دلیل حتی میتوان گفت ام الدلایل میباشد زیرا با وجود اقرار نیازی به هیچگونه دلیل دیگر نخواهدبود. در اهمیت اقرار باید این نکته را ذکذ کذد که اقرار در ایلام از نظر حقوقی و جزایی بسیار موثر است و از نظر منطق و عقل، قوی ترین وسیله ی اثبات حق میباشد، زیرا شخص خردمند هرگاه سنجیده امری را که از آن متضرر میگردد بپذیرد،صرفا به منظور حق و باز نمودن حقیقت است لذا گفته اند:«اقرار العقلاء علی انفسهم جایز» اقرار خردمندان بر ضرر خودشان روا و حجت است بهمین دلیل رجوع از اقرار مسموع نیست و بر انکار بعد از اقرار اثری نمیدهند،مگر آنکه کذب اقرار،محرز گردد یا آنکه اقرار کننده مدعی شود که اظهارات او مبنی بر تبانی یا اشتباه بوده است که در این صورت باید ادعای خود را ثابت کند. همچنین در اهمیت و ارزش اقرار لازم است این نکته یادآوری گرددکه قرآن در آیاتی چند به موضوع اقرار و اعتراف توجه کرده است چنانکه در آیه 81 از سوره آل عمران میفرماید:« قال ءاقررتهم و اخذتم علی ذالکم اصری قالو اقررنا.»ترجمه:« خداوند فرمود: آیا شما اقرار آورده اید بر این مطالب،عهد مرا قبول کرده اید؟درجواب گفتند: اقرار کرده ایم:» و نیز در آیه 11 از سوره ملک میفرماید:«فاعترفوا بذنبهم فسحقا لاصحاب السعیر.» ترجمه:
|
پژوهشگران
|
علی حسینعلی زاده (نفر دوم)، علی اکبر ایزدی فرد (نفر اول)
|