مشخصات پژوهش

عنوان	تأثیر تمرینات زودهنگام استقامتی بر بهبود ضایعات مغزی در ناحیهی CA1 هیپوکامپ و بیان پروتئین A2A به دنبال سکته ی ایسکمیک مغزی در موش صحرایی
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	تمرین استقامتی، ایسکمی، ریپرفیوژن
چکیده	مقدمه: ایسکمی/رپرفیوژن مغزی، باعث ایجاد آسیبهای ساختاری و عملکردی در هیپوکامپ میشود. فعالیت فیزیکی، یک روش ضروری و کارآمد در توانبخشی زودهنگام پس از سکتهی مغزی است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی تأثیر 1 هفته تمرین استقامتی زودهنگام بر روی تردمیل، بر بهبود نورونهای ناحیهی CA1 هیپوکامپ و بیان پروتئین A2A به دنبال ایسکمی/رپرفیوژن مغزی در موش صحرایی نر بود. روشها: 21 سر موش صحرایی نر نژاد Wistar به طور تصادفی به سه گروه ) Sham ، ایسکمی و کنترل و نیز ایسکمی و تمرین( تقسیم شدند. موشهای گروه ایسکمی و تمرین، 24 ساعت پس از القای ایسکمی به مدت 1 هفته، 1 روز در هفته روی نوار گردان دویدند. ایسکمی با انسداد هر دو شریان کاروتید مشترک به مدت 41 دقیقه ایجاد شد. از آزمون Ladder برای بررسی وضعیت عملکردی و از رنگآمیزی هماتوکسیلین ائوزین ) - H&E ( جهت بررسی میزان مرگ نورونی استفاده گردید. همچنین، جهت بررسی بیان پروتئینی، از روش Immunohistochemistry استفاده شد. یافته ها: ایسکمی مغزی، با افزایش مرگ سلولهای عصبی ناحیهی CA1 هیپوکامپ و کاهش عملکرد شناختی و یادگیری حرکتی در حیوانات همراه بود. تمرین زودهنگام به طور معنیداری باعث کاهش مرگ سلولی و کاهش اختلال شناختی و یادگیری حرکتی شد. همچنین، بیان پروتئین A2A در گروه ایسکمی وتمرین نسبت به گروه ایسکمی + کنترل، تفاوت معنیداری نداشت. نتیجه گیری: تمرین زودهنگام روی نوار گردان، به عنوان یک محرک توانبخشی، موجب اثرات محافظتی در برابر مرگ سلولی و بهبود عملکرد حرکتی خواهد شد.
پژوهشگران	زینب فغفوری (نفر پنجم)، علی یعقوبی (نفر چهارم)، مهتاب معظمی (نفر سوم)، ضیاء فلاح محمدی (نفر دوم)، مهدی صیدیوسفی (نفر اول)