عنوان
|
بازده ایزوتوپی و نیمه عمر شکافت خودبه خودی هستۀ فوق سنگین 284Fl
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
شکافت خودبه خودی، هسته های فوق سنگین، بازده ایزوتوپی، نیمه عمر، سد شکافت
|
چکیده
|
284 را با درنظر گرفتن پتانسیل کولنی و مجاورتی مورد مطالعه قرار Fl در این پژوهش شکافت خودبهخودی هستۀ فوق سنگین نفوذپذیری، ثابت واپاشی و بازده شکافت رابرای هر شکافتگی ،(V-Q) سد شکافت ،Q دادهایم. انرژی تولید شده در هر شکافتگی محاسبه نمودهایم. با توجه به عدم تقارن جرم و بار شکافت پذیری مطلوب در شکافت خودبهخودی دوگانه برای بالاترین مقدار 284 بالاترین بازده برای شکافتگی منجر به ایزوتوپ Fl رخ میدهد. برای شکافت خودبهخودی هستۀ (V-Q) و کمترین مقدار Q بهعنوان یکی از پارههای شکافت حاصل شد. مقایسۀ بین بازدههای نسبی شکافت برای جفت ایزوتوپهای (N=82,Z=54)136Xe تولید شده بهعنوان پارههای شکافت نشان دهنده این است که هستههای جادویی دوگانه و لایههای بستۀ نزدیک به آنها دارای بیشترین بازده شکافت میباشند. ثابت واپاشی را برای هر کدام از شکافتهای دوتایی بهطور جداگانه محاسبه و با استفاده از مجموع آنها بهعنوان ثابت واپاشی کل، نیمهعمر شکافت خودبهخودی این هسته را بهدست آورده و با نتایج تجربی و نتایج حاصل از روابط نیمهتجربی مقایسه نمودیم. این مقایسه نشان میدهد که نتایج حاصل از روش محاسبه مستقیم نسبت بهنتایج حاصل از روابط نیمهتجربی بهدادههای تجربی نزدیکتر است.
|
پژوهشگران
|
مهدی جوهری فرد (نفر دوم)، محمد رضا پهلوانی (نفر اول)
|