مشخصات پژوهش

عنوان	اﺛﺮ ﺷﺪت های مختلف ﺗﻤﺮﻳﻦ داﻳﺮه ای ﻣﻘﺎوﻣﺘﻲ ﺑﺮ ﭘﺮوﺗﺌﻴﻦ واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ آﮔﻮﺗﻲ، اﻧﺴﻮﻟﻴﻦ و ﮔﻠﻮﻛﺰ ﭘﻼﺳﻤﺎ در ﻣﺮدان ﺟﻮان
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	ﺗﻤﺮﻳنات داﻳﺮه ای ﻣﻘﺎوﻣﺘﻲ، ﭘﺮوﺗﺌﻴﻦ واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ آﮔﻮﺗﻲ، صبحانه نرمال، شدت تمرین
چکیده	سابقه و هدف: پروتئین وابسته به آگوتی پپتیدی است که بر رفتار تغذیه ای، هوموستازی انرژی و نیز بر محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-آدرنال تأثیرگذاراست. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر یک دوره 6 هفته ای تمرین دایره ای مقاومتی با شدت های مختلف بر سطوح پلاسمایی پروتئین وابسته به آگوتی ، انسولین و گلوکز در مردان جوان بود. مواد و روش ها: شرکت کنندگان در این مطالعه تجربی شامل 45 دانش آموز پسر 20-24 ساله ( با وزن متوسط 67/3 ± 61/70 کیلوگرم، میانگین سنی 17/17 ± 55/21 سال و میانگین قد 15/14 ± 84/17 سانتی متر) ساکن خوابگاه بود که به صورت تصادفی به پنج گروه 9 نفره تقسیم شدند (کنترل، 20 ، 40 و 80 درصد حداکثر یک تکرار بیشینه). گروه های تمرینی24 جلسه تمرین دایره ای مقاومتی را با شدت تعیین شده انجام دادند. گروه کنترل در طول این دوره در هیچ گونه برنامه ورزشی منظمی شرکت نکرد. نمونه های خونی 48 ساعت قبل و بعد از تمرین (سه ساعت پس از صبحانه طبیعی) از ورید بازویی جمع آوری شد. یافته ها: نتایج نشان داد بین تغییرات پروتئین وابسته به آگوتی پلاسما و گلوکز در گروه های مختلف تفاوت معنی داری وجود ندارد (P = 0.270). با این حال، اختلاف مربوط به سطوح انسولین قابل توجه بود (P = 0.013). نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، سطوح پروتئین وابسته به آگوتی در شدت بالای تمرین مقاومتی( 80 درصد یک تکرار بیشینه) کاهش بیشتری داشته، بنابراین، شدت تمرین می تواند به عنوان عامل تاثیرگذار در کاهش اشتها و کنترل چاقی در میان مردان جوان مورد توجه قرار گیرد
پژوهشگران	رستم علیزاده (نفر سوم)، نجمه رضایی نژاد (نفر اول)، عباس قنبری نیاکی (نفر دوم)