عنوان
|
مبانی تفسیر انفسی قرآن کریم
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
مبانی تفسیر انفسی، فهم پذیری و تدبّر گرایی، همتایی انسان و قرآن، وحدت وجود.
|
چکیده
|
مفسّران قرآن کریم، فراخور اندیشه و سواد علمی خود به تفسیرآیات پرداخته اند. پیش فرض هایی که هر مفسر برمی گزیند، با دیگری متفاوت است.گرایش عرفانی در تفسیر قرآن به اقسامی چون اشاری، باطنی و انفسی تقسیم می شود.تفسیر انفسی که نمونه ی اعلای تفسیر عرفانی است از طریق تفکّردر آیات و سعی درعمومی ساختن فهم آن می کوشد تا با تطبیق آیات قرآن بر انسان به غایت مطلوب خویش که تعالی روح بشر و به فعلیّت رساندن قوای کمالی او و رسیدن به وحدت وجود است؛ برسد.این نوشتار با روش توصیفی- تحلیلی به برسی مبانی مشترک و اختصاصی تفسیر انفسی پرداخته است. تأویل گرایی، درون نگری به آیات، بیان تمثیلی، مبانی مشترک تفسیرعرفانی و تفسیرانفسی به شمار می رود ومهترین مبانی اختصاصی تفسیر انفسی،فهم پذیری بطون آیات از طریق برهان و تدبّر،وحدت شخصی وجود وهمتایی میان قرآن و انسان کامل است.
|
پژوهشگران
|
اکرم حسین زاده (نفر دوم)، محمد شریفی (نفر اول)
|