عنوان
|
گاهنگاری محوطه باستانی کُن بینو (تل گوینه) بر اساس مطالعه سفا لهای به دست آمده از بررسی روشمند
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
بررسی روشمند، بهبهان، سفال، گاهنگاری، محوطه کن بینو
|
چکیده
|
با وجود انجام فعالی تهای باستا نشناختی متعدد طی سد هی اخیر در استان خوزستان، توجه چندانی به بخ شهای شرقی این استان، از جمله شهرستان بهبهان نشده است. شرایط جغرافیایی و زیس تمحیطی مناسب، از جمله رودخان ههای دائمی، دشت حاصلخیز و موقعیت ارتباطی و تجاری این شهرستان و در مقابل نبود و فقر اطلاعات باستا نشناختی جامع از ادوار مختلف فرهنگی، انجام یک مطالعه و بررسی روشمند بر روی یکی از محوط ههای بزرگ و شاخص منطقه را ضروری م ینماید. بدی نمنظور، بررسی روشمند محوط هی باستانی ک نبینو، ب هعنوان بزرگترین محوط هباستانی شناسائی شده در بخش زیدون، واقع در نیم هی جنوبی شهرستان، با استفاده از روش «نمون هبرداری روشمند طبق هبندی شده »، به انجام رسیده است. در این مقاله پرسش اصلی این است که محوطه ک نبینو در چه دوره یا دور ههایی مسکون بوده است؟ بنابراین در همین راستا سعی شده است که با تکیه بر نتایج حاصل از گون هشناختی و مقایسات تطبیقی نمون ههای سفالین ب هدست آمده از بررسی روشمند، به گاهنگاری و شناخت دور ههای استقراری محوطه پرداخته شود. مطالعه نمون ههای سفالی نشان م یدهد که این محوطه در دور هی پیش از تاریخ، از حدود اوایل هزاره ششم ق.م. تا اوایل هزاره چهارم ق.م. مسکون بوده و پس از آن احتمالاً یک وقفه استقراری تا اوایل هزاره سوم ق.م. در محوطه ب هوجود آمده است. اما ه مزمان با شروع دور هی ایام، بار دیگر محوط هی مسکون شده و این استقرار تا قرون متأخر اسامی و ه مزمان با دور هی صفوی ادامه داشته است.
|
پژوهشگران
|
مریم کردستانی (نفر سوم)، رضا مهرآفرین (نفر دوم)، قادر شیروانی (نفر اول)
|