|
عنوان
|
ایگو علیه ایگو ( در امدی بر مکانیسم های دفاعی و خودکشی)
|
|
نوع پژوهش
|
کتاب
|
|
کلیدواژه‌ها
|
ایگو - مانیزم های دفاعی و خودکشی
|
|
چکیده
|
در سال 1923 میلادی ، فروید در نظریه خود تجدید نظر کرد و سه ساخت بنیادی دیگر را به نام ها نهاد(اید) ، خود(ایگو) و فراخود(سوپر ایگو) عنوان کرد. در نظر فروید ، تعامل و تعارض پویای این سه ساخت تعیین کننده ی رفتار است. نوع اخیر تقسیم بندی ، که از آن زمان تا کنون اساس روانشناسی خود قرار گرفته است ، در واقع روش کاملی برای تبیین عملکرد انسان است. و بر اساس تئوری شناختی تلاش برای خودکشی ناشی از عدم توانایی شخصی برای تشخیص و حل مشکل در زمان مواجه با مشکل میباشد با بینش کافی به مکانیزم های دفاعیو اگاهی به احساسات بیمار گون افراد به اسانی و با شفافیت بیشتری به کنه معنای رفتار هایی که تا ان لحظه منطقی برای ان نمی یافتند رسیده و از علایم بیماری و شیوه ی نگرش خود اطلاعات بیشتری کسب می کنند رسیدن به چنین شناختی نشانه های روانپزشکی درد ناک ( از قبیل افسردگی ها و هراس ها ) را در افراد کاهش داده و باعث ایجاد تغییرات رفتاری سالم در زندگی میشود
|
|
پژوهشگران
|
حبیب اله نادری (نفر دوم)، سید بابک میرمبینی (نفر اول)
|