مشخصات پژوهش

عنوان	تاثیر اسکان عشایر بر میزان مشارکت زنان در تامین درآمد خانوار (مطالعه موردی: زنان عشایر سیستانی)
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	اسکان؛ درآمد خانوار؛ زنان؛ سیستان؛ عشایر؛ مشارکت
چکیده	زنان عشایر همواره در فعالیت های روزمره نقش شایان­توجهی داشته اند، اما با اجرای سیاست اسکان و دگرگونی زندگی عشایر کوچنده، و به ­دنبال آن نقش و کارکرد زنان عشایر نیر تغییر و تحول کرده است. آنچه در عمل اتفاق می افتد، فروپاشی از یک سو و اسکان خودجوش و هدایت شده از سوی دیگر است. در این روند، به طورکلی نه تنها وضعیت کوچندگان، بلکه نقش زنان عشایری به طور خاص، به­دلیل ماهیت زندگی شان وخیم تر شده است و نقش زنان در تأمین معاش خانواده نیز به شدت کاهش می­یابد. این تحقیق از نوع توسعه ای-کاربردی است. جامعۀ آماری، شامل پنج سامانۀ اسکان یافته شهرستان زابل واقع در سیستان با 250 خانوار است. با استفاده از فرمول کوکران از طریق نمونه گیری تصادفی، همسران 141 سرپرست خانوار انتخاب شد، که به­دلیل دوری سامانه ها از هم و مشکلات ناشی از دسترسی به آن ها از 124 زن پرسش شده است. برای جمع آوری داده ها دو پرسشنامه طراحی شد. پرسشنامۀ اول توسط زنان عشایر و پرسشنامۀ دوم توسط خبرگان محلی پر شده است.با توجه به بررسی تطبیقی از دو مقطع قبل و بعد اسکان، وضعیت عمومی عشایر اسکان یافته نامناسب است و نقش زنان عشایر در تولید فرآورده های لبنی و صنایع دستی پس از اسکان تضعیف و درآمد خانوار نیز کاهش یافته است. به­عبارتی بین تضعیف نقش تولیدی زنان و درآمد خانوار، رابطۀ معنی داری وجود دارد. براساس یافته ها می توان گفت که سیاست اسکان عشایر در سامانه های مورد مطالعه موفقیت آمیز نبوده است.
پژوهشگران	فرامرز بریمانی (نفر اول)، زهرا صیادی (نفر سوم)، غریب فاضل نیا (نفر دوم)