مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی اثر نانو هسپرتین بر بیان ژن و فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدانی در استریاتوم تخریب شده با 6 - هیدروکسی دوپامین در مدل موش پارکینسونی
نوع پژوهش	مقاله ارائه شده
کلیدواژه‌ها	پارکینسون، 6- هیدروکسی دوپامین، استرس اکسیداتیو، نانوهسپرتین
چکیده	سابقه و هدف: استرس اکسیداتیو از عوامل مهم در پیشرفت بیماری پارکینسون است. هسپرتین از فلاونوئیدهای گیاهی موجود در مرکبات است که دارای خواص نوروپروتکتیو و آنتی اکسیدانی است. هدف از این مطالعه بررسی خواص آنتی اکسیدانی و اثر نوروپروتکتیوی تغذیه با نانوهسپرتین بر اختلالات حرکتی در مدل جانوری بیماری پارکینسون می باشد. مواد و روش ها:در این مطالعه تجربی 49 موش صحرایی نر به 7 گروه تقسیم شدند. تمامی گروه به جز کنترل و شم با تزریق یک طرفه 6- هیدروکسی دوپامین به استریاتوم، به مدل های پارکینسونی تبدیل شده سپس گروهای بیمار تیمارشده به مدت چهار هفته روزانه هسپرتین و نانوکریستال آن را با غلظت 5 و 10 (میلی گرم بر رت) به صورت گاواژ دریافت کردند. در نهایت تست های رفتاری برای تأیید اثر آنتی اکسیدانی دارو مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: تزریق سم 6- هیدروکسی دوپامین سبب ایجاد رفتار های چرخشی و اختلالات حرکتی و تعادلی می شود. تیمار با هسپر تین و نانوهسپرتین به طور معنی داری سبب بهبود این رفتار ها و اختلالات می شود(P< 0.001). نتیجه گیری: نتایج نشان داد که مصرف خوراکی نانو هسپرتین احتمالا با افزا یش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی در بهبود اختلالات تعادلی و حرکتی ناشی از بیماری پارکینسون موثر می باشد.
پژوهشگران	اکبر حاجی زاده مقدم (نفر دوم)، منیره نژادی کلاریجانی (نفر اول)