عنوان
|
ارزیابی دسترسی عینی به پارکها وفضاهای سبز برمبنای سفر پیاده (مطالعه ی موردی: منطقه ی 7 تهران)
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
فضای سبز، پیاده روی، دسترسی عینی، تهران
|
چکیده
|
علی رغم اینکه افزایش فعالیت بدنی درمیان مردم تبدیل به یکی از اولویت های بهداشت عمومی شده است، میزان فعالیت بدنی افراد پایین وناکافی است. ناکارآمدی سیاست های فرد مدار در بالا بردن میزان تحرک بدنی باعث شده است که به مدل های محیطی که کلیت جامعه را درنظر می گیرند، توجه شود. از میان عوامل مختلف موثر بر حرکت پیاده در محیط انسان ساخت مجاروت یک عامل تعیین کننده است. جای نمایی فضاهای عمومی پربازدید درنزدیکی محل سکونت افراد باعث گرایش مردم به سفرهای پیاده شده و فعالیت بدنی آنها را افزایش می دهد. پارکها وفضاهای سبز ی جزو فضاهای عمومی مورد نیاز روزانه شهروندان به حساب می آید. دراین مطالعه پارکها وفضاهای سبز منطقه ی 7 تهران به لحاظ دسترسی پیاده مورد ارزیابی قرار گرفت. روش تحقیق کمی وتحلیلی بوده واز نرم افزار Arc Gis 10.3 وتحلیل شبکه درتحلیل ابعاد عینی استفاده شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد علی رغم کمبود شدید در سرانه ی فضای سبز درمحدوده ی مورد مطالعه، توزیع فضایی فضاهای سبز مناسب می باشد، به طوریکه درحدود 75 درصد ساکنان منطقه درفاصله تا 800 متری به فضاهای سبز دسترسی دارند.
|
پژوهشگران
|
مهدی صدیق (نفر سوم)، محمد صدیق (نفر دوم)، صدیقه لطفی (نفر اول)
|