|
عنوان
|
بررسی تغییرات میزان فاکتورهای پلاسمایی در ماهی صبیتیSparidentex hasta بر اثر تغییرات شوری محیطی
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
تنظیم اسمزی؛ کورتیزول؛ گلوکز؛ الکترولیتها؛ اکوفیزیولوژی
|
|
چکیده
|
144 عدد ماهی جوان صبیتی (Sparidentex hasta) پس از یک هفته آداپتاسیون با شرایط آزمایشگاه و شوری دریا، در شوریهای 5، 20، 40 و 60 گرم در لیتر قرار داده شد. نمونهبرداری از ماهیان در6 مرحله در ساعت 6، ساعت 12، روز 1، روز 2، روز 7 و روز 14 از آغاز تغییر شوری محیطی انجام شد. نتایج نشان داد سطوح کورتیزول پلاسما در زمان 12 ساعت در شوریهای 5 و 60 گرم درلیتر افزایش معنیداری را نسبت به نمونههای کنترل و شوری 20 گرم در لیتر داشت، اما بعد از آن در زمان 24 ساعت تا پایان دوره نمونهبرداری بین شوریهای مختلف اختلافی مشاهده نشد. میزان گلوکز نیز در تیمارهای 60 و 5 گرم در لیتر، پس از 12ساعت مواجهه، افزایش معنیداری نسبت به ساعات 6 و 24 نمونهبرداری نشان داد، اما در طول دوره آزمایش در سایر شوریها اختلاف معنیداری مشاهده نشد. غلظت پلاسمایی کلسیم خون در ماهی صبیتی در شوریهای مختلف محیطی در طی دوره آزمایش اختلاف معنیداری را نشان نداد. در بررسی غلظت منیزیم پلاسما، 24ساعت پس از تغییر شوری، کاهش معنیداری در نمونههای مربوط به شوری های 20 و 5 گرم در لیتر در مقایسه با نمونههای کنترل مشاهده شد. نتایج نشان داد، هم در سازش با شوری5 و هم برای سازش با شوری 60 گرم در لیتر، افزایش کورتیزول نقش مهمی در ابتدای مواجهه با شوریهای جدید داشته است، به گونهای که میزان آن طی 12 ساعت نسبت به نمونههای کنترل افزایش معنیداری داشته است، اما پس از آن و به تدریج با ایجاد سایر تغییرات در بافتها و سلولهای مؤثر در تنظیم اسمزی، مقادیر کورتیزول به سطوح پایه بازگشت.
|
|
پژوهشگران
|
امیرپرویز سلاطی (نفر چهارم)، رحیم عبدی (نفر سوم)، عبدالعلی موحدی نیا (نفر دوم)، آسیه میرعالی (نفر اول)
|