مشخصات پژوهش

عنوان	واکاوی برجسته سازی قصیده ی «سَلمَی بِمَاذَا تفکرین؟» به کمک فراهنجاری معنایی
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	برجسته سازی؛ فراهنجاری معنایی؛ ایلیا ابو ماضی؛ قصیده سلمی بماذا تفکرین.
چکیده	نظریه آشنایی زدایی که نخستین بار در آرای صورت گرایان مطرح شد، معتقد است بایستی زبان شعر را برای مخاطبان بیگانه ساخت و با عادت های زبانی آنان مخالفت کرد. بر این اساس شاعران سعی می کنند با روی آوردن به شیوه هایی مانند فراهنجاری معنایی که قالب و هنجار عادّی زبان و بیان را به هم می ریزد، توجّه و حسِّ لذّت شنوندگان را تحریک کنند و زبان خود را برجسته نمایند. ایلیا ابو ماضی از جمله شاعرانی است که از این شگرد در اشعار خود بهره برده است و این مقاله نیز می کوشد تا به فراهنجاری معنایی در یکی از قصاید او با نام « سَلمَی بِمَاذَا تفَکرِین؟» بپردازد تا به این سؤال اساسی پاسخ گوید که «شاعر، چگونه این هنجارگریزی را در قصیده مذکور به کار برده است و به کمک آن زبان شعری اش را برجسته نموده است؟» و در پاسخ چنین نتیجه گرفته شد که أبوماضی با استفاده از عناصری مانند استعاره، تشبیه و نماد، خواننده را با زبانی تازه روبرو ساخته و این کار را با شگردهایی همچون انتخاب هوشمندانه کلمات در محور جانشینی و همنشین کردن آگاهانه آنها با واژگان مناسب، نزدیک ساختن تشبیه به استعاره و نوکردن آن، و آفرینش برخی از مفاهیم جدید در حوزه نماد، به انجام رسانده است.
پژوهشگران	معصومه خطی (نفر دوم)، حسن گودرزی لمراسکی (نفر اول)