|
عنوان
|
تاثیر چند رسانه ای مبتنی بر طراحی چند رسانه ای بر میزان یادگیری و یادداری درس ریاضی دانش آموزان اوتیسمی پایه پنجم ابتدایی شهرستان ساری
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
اختلال اوتیسم؛ یادگیری و یادداری؛ چندرسانه ای؛ طراحی آموزشی، ریاضی پایه پنج
|
|
چکیده
|
این مطالعه در صدد است تا با یک طرح تاثیر دو نوع روش تدریس سنتی و چند رسانه ای را در میزان یادگیری درس ریاضی سال پنجم ابتدایی بررسی نماید. بمنظور تحقق اهداف پژوهش دو فرضیه پژوهش طراحی شد: فرضیه اول پژوهشی:بین میزان یادگیری دو موقعیت آزمایشی تفاوت معنیدار است. فرضیه دوم پژوهشی: بین میزان یادداری دو موقعیت آزمایشی تفاوت معنیدار است. نفر از دانش آموزان با اختلال اوتیسمی از شهرستان ساری بعنوان 8به منظور آزمون فرضیات پژوهش نمونه انتخاب شدندو در قالب دو گروه کنترل و آزمایش گمارش تصادفی شدند؛ در گروه آزمایش به روش یادگیری چند رسانه ای آموزش داده شدو در گروه کنترل به شیوه رایج و متداول تدریس شد. در هر دو گروه یک پیش آزمون یکسان اجرا شدو بعد از آموزش ترمیمی در هردو گروه چهار پس آزمون یادداری و یادگیری لوزی و ذوزنقه اجرا شد.نتایج مطالعه داد که آموزش به شیوه چند رسانه ای برمیزان یادداری و یادگیری دانش آموزان اوتیسمی تاثیر معنی داری داشته است.
|
|
پژوهشگران
|
طیبه مصباح (نفر پنجم)، مهدیه کوزه گر (نفر چهارم)، حامد سرهنگ پور (نفر سوم)، مهدی اکبری (نفر دوم)، حبیب اله نادری (نفر اول)
|