مشخصات پژوهش

عنوان	پتجزیه میکروبی پساب های حاوی سیانید و سنجش آن به روش بیولومینسانس
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	سیانید، تجزیه زیستی، سنجش زیستی، بیولومینسانس
چکیده	سیانید یک ترکیب سمی و خطرناک برای تمام موجودات زنده است که در مقیاس وسیعی توسط انسان تولید شده و باعث آلودگی محیط زیست می‎گردد. تجزیه زیستی بهترین روش برای حذف سیانید در فاضلاب های صنعتی است. نیاز به ابزارهای موثر برای برآورد خطرات ناشی از انتشار مواد آلی و معدنی مضر در محیط زیست منجر به توسعه روش های بسیار حساس به مواد سمی شده است. اساس سمیت سنجی، بر پایه تغییرات شدت نورتابی تحت تاثیر مواد سمی است. جداسازی باکتری‎ها و تجزیه میکروبی سیانید در پساب آلوده و نیز سنجش سمیت سیانید با استفاده از باکتری نورافشان ویبریو MM1از اهداف پژوهش حاضر بود. سه جدایه MA1، MA2 و MA3 با توانایی تجزیه سیانید به عنوان تنها منبع کربن، نیتروژن و انرژی از رسوبات مناطق آلوده جداسازی شد. باکتری های تجزیه کننده سیانید در محیط کشت حداقل حاوی 5/5 میلی مولار پتاسیم سیانید و در شرایط قلیایی رشد داده شد و تجزیه سیانید و تولید آمونیاک در محیط کشت با استفاده از روش پیکریک اسید و معرف نسلر سنجیده شد. نتایج یک رابطه مستقیم بین کاهش غلظت سیانید و افزایش غلظت آمونیاک و نیز رشد باکتری را نشان داد. همچنین نتایج نشان داد که سیانید در مدت 48 ساعت در 30 درجه سانتی گراد کاملا تجزیه شد. همچنین نتایج آزمایش سنجش سمیت سیانید توسط باکتری نورافشان ویبریو MM1 نشان داد که این باکتری قادر به تشخیص غلظت های بسیار پایین سیانید بود و نورتابی باکتری به شدت کاهش یافت. بنابراین می‎توان از باکتری نورافشان ویبریو MM1 به عنوان ابزار سنجش سمیت استفاده کرد. نتایج بررسی مشخصات مرفولوژیکی، فیزیولوژیکی و بررسی توالی ژن 16S rDNA و نیز رسم درخت فیلوژنی نیز نشان داد جدایه MA1 دارای 99 درصد هومولوژی با استافیلوکوکوس هومینیس ، جدایه MA2 دارای 99 درصد هومولوژی با سراشیا مارسسنس و جدایه MA3 دارای 99 درصد هومولوژی با استافیلوکوکوس هومینیس بود. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که باکتری های جداشده، گزینه مناسبی برای حذف سیانید از پساب صنایع و مکان های آلوده در شرایط قلیایی است. این باکتری ها می توانند برای تجزیه سیانید از پساب صنایع و مکان های آلوده، معرفی شوند. همچنین ویبریو MM1 می‎تواند برای سنجش آلودگی پساب ها به سیانید استفاده شود.
پژوهشگران	علی اسدی (دانشجو)، محمد جواد چایچی (استاد مشاور)، مجتبی محسنی (استاد راهنما)