عنوان
|
تأملاتی فقهی در قاعده انگاری «عدل و انصاف»
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
انصاف، عدل، قاعده انگاری، قواعد فقهی، نقد و بررسی.
|
چکیده
|
در تقسیم اموال یا حقوق میان فقیهان از قاعده ای فقهی با نام «قاعده عدل و انصاف» نام برده شده است. به استناد این قاعده فقها می گویند: هر گاه مال یا حقی میان دو شخص یا بیشتر مردد بوده و هیچ یک از طرفین بیّنه ای نداشته باشند یا آنکه بیّنه ها با هم معارض باشند و اماره ای بر اختصاص مال یا حق به شخص خاصی در میان نباشد، بر اساس قاعده عدل و انصاف حکم به تقسیم بالسویه اموال یا حقوق بین اشخاص می شود. صاحبان این قلم پس از بررسی مستندات قاعده و با تأمل در مدلول و مفاد آن، معتقدند: «عدل و انصاف» ذیل قاعده ای فقهی و به عنوان مستند فتاوی شرعی، فاقد وجاهت است و ادله را یارای تأمین آن نیست. این مقاله در راستای مختار موصوف و با هدف دفاع از موضع نگارندگان سامان یافته است.
|
پژوهشگران
|
محمد محسنی دهکلانی (نفر سوم)، محمدمهدی زارعی (نفر دوم)، صالح منتظری (نفر اول)
|