عنوان
|
بررسی اثرات کشندگی نانوکپسولههای کیتوزان/آلژینات حاوی عصاره متانولی گیاه SW480 روی سلولهای سرطانیTucrium persicu
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده
|
کلیدواژهها
|
نانوکپسولههای کیتوزان/آلژینات
|
چکیده
|
امروزه نرخ بروز و مرگ و میر ناشی از سرطان روده بزرگ در سراسر جهان به دلیل عادت غذایی و سبک زندگی فعلی افزایش یافته است در نتیجه، بیش از هر زمان دیگری به درمانهای دارویی جدید با عملکرد بالاتر و ضرر کمتر نیاز است. گیاه مریم نخودی شیرازی با نام علمی Teucrium persicumاز جنس Teucriumو خانواده نعناییان ( )Labiataeاز گیاهان بومی ایران است که به طور سنتی برای درمان سردرد و دردهای شکمی استفاده میشود. خواص ضدسرطانی این گیاه بر روی ردههای مختل سلولی ثابت شده است، اما استفاده از آن به دلیل فراهمی زیستی کم و جذب ضعی با محدودیتهایی روبرو است. علاوه بر این، حلالیت ضعی گیاه در آب باعث تجمع غلظت بالا و درنتیجه کاهش نفوذپذیری آن به سلول میشود . این مطالعه بر سنتز و توصی نانوذرات آلژینات/کیتوسان کپسوله شده با عصاره متانولی گیاه (Alg/Ch/NPs) T.Persicumو ارزیابی اثربخشی آنها بر زندهماندن رده سلولی SW480با استفاده از آزمایش MTTمتمرکز است. هیدروژلهای زیست سازگار و آبدوست پس از سنتز از نظر بار سطحی و مورفولوژی توسط FE-SEMو DLSمورد بررسی قرار گرفتند و بازده آنها با تعیین محتوای فنلی و فلاونوئیدی مشخص شد. کپسولهسازی عصاره در نانوذرات، شکل تقریباً کروی و اندازه ذرات متوسط 288نانومتر بدون هیچ گونه تجمع را نشان داد. بررسی سمیت سلولی در شرایط آزمایشگاهی بر روی رده سلولی SW480پس از ۴1ساعت انکوباسیون ثابت کرد هیدروژلهای ساختهشده در مقایسه با عصاره متانولی گیاه، سمیت سلولی بالاتری به دلیل فراهمی زیستی و حلالیت بیشتر دارند
|
پژوهشگران
|
علی طراوتی (نفر سوم)، مجید تفریحی (نفر دوم)، مرسده پارسا (نفر اول)
|