مشخصات پژوهش

صفحه نخست /بررسی اثرات میکروپلاستیک و ...
عنوان بررسی اثرات میکروپلاستیک و نیکل بر پارامترهای بیوشیمیایی خون در ماهی کپور معمولی Cyprinus carpio
نوع پژوهش پایان نامه
کلیدواژه‌ها میکروپلاستیک، نیکل، کپور معمولی
چکیده میکروپلاستیک‌‌‌‌ها می‌توانند تغییرات موفولوژیکی را در ماهی ها ایجاد کنند مثلا باعث ازبین رفتن متابولیسم گلوکز کبد، متابولیسم لیپید ها و متابولیسم انرژی شود. فعالیت‌های انسانی در گذشته اخیر سمیت ناشی از فلزات سنگین را در محیط‌های آبی افزایش داده است. فلزات سنگین به دلیل ماندگاری و سمیت بالا به عنوان یکی از خطرناک ترین آلاینده های محیطی طبقه بندی می‌شوند.منابع اصلی آلودگی نیکل عبارتند از: استخراج معادن و فعالیت‌های مرتبط با آن و دفع باتری‌های نیکل کادمیومی می‌باشد . در میان موجودات آبزی، ماهی ها به طورکلی مرتبط‌ترین ارگانیسم برای پایش آلودگی در اکوسیستم های آبی در نظر گرفته می‌شوند . آنها همچنین در بالای زنجیره غذایی آبزیان قرار دارند بنابراین می توانند به طور معمول فلزات سنگین را از غذا، آب و رسوبات دریافت کنند. بنابراین سطح آلاینده موجود در ماهی ها نگرانی قابل توجهی برای سلاتمت انسان‌ها می‌باشد. غلظت بالای فلزات سنگین می تواند برای ماهی ها سمی باشد و قادر است استرس اکسیداتیو را القا کند همچنین این فلز می‌تواند باعث تولید اکسیژن فعال شود که این اکسیژن فعال باعث آسیب به درشت مولکول‌هایی نظیر پروتئین‌ها، لیپید‌ها، کربوهیدرات‌ها و DNA می‌شود که اغلب منجر به تغییرات آنزیمی، مورفولوژی و فیزیولوژیکی و حتی مرگ سلول می‌گردد. علاوه براین حضور میکروپلاستیک‌ها باعث افزایش تجمع زیستی فلزات سنگین در موجودات می‌شود. بر اساس گزارش‌های انجام شده ترکیب میکروپلاستیک‌ها و فلزات سنگین ممکن است اثرات افزاینده و یا کاهنده داشته باشند. میکروپلاستیک‌ها می‌توانند فلزات سنگین را جذب کنند و در فاصله طولانی تر توسط آبزیان در محیط زیست مهاجرت کنند، این امر سمیت آلاینده ها را تشدید می‌کند و سطح آلودگی را به شدت افزایش می‌دهد. بسیاری از محققان بر روی تاثیر میکروپلاستیک‌ها و فلزات سنگین بر موجودات آبزی به ویژه جلبک‌ها و صدف‌ها تمرکزکرده اند در حالی که مطالعات نسیتا کمی بر روی ماهی ها انجام شده است. ماهی کپور یکی از ماهیان تجاری با ارزش می باشد که در برابر پلاستیک‌ها و فلزات سنگین آسیب پذیر هستند و ارتباط مستقیمی با سلامت انسان دارند.
پژوهشگران معصومه سیفی کبریا (دانشجو)، محمد حسین سینکا کریمی (استاد مشاور)، محسن احمدپور (استاد راهنما)، مریم آخوندیان (استاد راهنما)