مشخصات پژوهش

عنوان	رویکردهای نوپدید در برنامه ریزی آموزش عالی و گسست هویت های آکادمیک
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	برنامه ریزی آموزش عالی، گسست هویت های آکادمیک، مدیران دانشگاهی، هیئت‌علمی
چکیده	هدف این پژوهش دریافت تجربه زیسته­ی هیئت‌علمی از وضعیت هویت­های آکادمیک بود؛ و این‌که چگونه رویکردهای نوین برنامه­ریزی مبتنی بر مدیریت گرایی، گسست هویت­های آکادمیک را به وجود می­آورد. روش پژوهش تئوری داده بنیاد بود. داده­ها از طریق مصاحبه کیفی عمیق با 16 نفر از اعضای هیئت‌علمی دانشگاه مازندران، دانشگاه علامه، مؤسسه پژوهش و برنامه­ریزی آموزش عالی و پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم که قبلاً یا در حال حاضر پست­های مدیریتی داشته و دارند، به شیوه نمونه­گیری نظری و هدفمند جمع‌آوری شد. در هر مصاحبه به روش گلوله برفی، اطلاع­رسانان کلیدی از سوی مصاحبه­شوندگان معرفی می­شدند. فرایند جمع­آوری دادها تا مرحله اشباع ادامه یافت. تحلیل داده­ها در سه مرحله کدگذاری باز، محوری و گزینشی با استفاده از نرم‌افزار maxqda انجام شد و مقوله­های اصلی شامل موجبات علّی، عوامل درون دانشگاهی، عوامل برونی، راهبردها و پیامدها پدیدار گشته و بر مبنای آن نمودار پارادایمی حاصل از پژوهش شکل گرفت. یافته­ها نشان داد که رویکردهای نوین برنامه­ریزی تحت آموزه­های نولیبرال است که بر مبنای آن اهمیت درآمدزایی، در جهت کاهش هزینه­ها برجسته می­شود؛ اما این تنها یکی از دلایل گسست هویت­های اکادمیک است و علل متعددی که درمجموع فضای تأخیری جامعه و آموزش عالی را به وجود می­آورد، گسست هویت­های آکادمیک را رقم می­زند. تشریح فضای تأخیری جامعه و برنامه­ریزی آموزش عالی به همراه عوامل درونی و برونی، راهبردهایی را به وجود آورد که درمجموع به پیامدها در سطح فردی، سازمانی و اجتماعی منجر شد.
پژوهشگران	کورش فتحی واجارگاه (نفر سوم)، ابراهیم صالحی عمران (نفر دوم)، حمیرا ترجانی (نفر اول)