|
عنوان
|
نظریه و عمل مائوئیستی در شورش مسلحانه اتحادیه کمونیستهای ایران
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
نظریه انقلاب، جنبش رادیکال، مائوئیسم، نبرد مسلحانه، چین، ایران، سربداران جنگل.
|
|
چکیده
|
متعاقب انقلاب اسلامی ایران و استقرار نظام جدید، گروه هایی با مغتنم شمردن فرصت اقدام به شورش کردند. از جمله شورش مسلحانه اتحادیه کمونیستهای ایران در آمل معروف به سربداران جنگل که با الگوبرداری از انقلاب کمونیستی چین صورت گرفت. پرسش این است که چگونه می توان ناکامی این شورش را از منظر تطبیقی مورد تحلیل قرار داد؟ فرضیه پژوهش این است که ناکامی پیش گفته را می توان ناشی از تعمیم شتابزده نظریه و عمل مائوئیستی دانست. در اثبات این فرضیه، با اتکا به یک چارچوب تحلیل مقایسه ای – انتقادی، تاکید می شود که چون اتحادیه درحین مبارزه و پیروزی انقلاب در خارج ازکشور سرگرم نظریه پردازی بودند، به ادراک دقیقی از شرایط جامعه ایران و ماهیت توده ای و مذهبی انقلاب دست نیافتند؛ بنابراین، به هنگام سهم خواهی، متاثر از برآورد اشتباه شان از ماهیت توده ها و نیروهای حاضر در رأس حکومت (به منزله ترکیبی از خرده بورژوای سنتی و بورژوازی و بازماندگان رژیم قبلی)، تصور می کردند که، همانند تجربه چین، حکومت در مقابل یک قیام مائوئیستی با همراهی توده ها سرنگون خواهد شد. در این راستا، پژوهش حاضر در ابتدا به نظریه و عمل مائوئیستی، و سپس، به میزان تطبیق پذیری شورش سربداران جنگل با آن می پردازد.
|
|
پژوهشگران
|
محسن عباس زاده مرزبالی (نفر سوم)، نجمه نوروزیان (نفر دوم)، ابوالفضل درویش نیا (نفر اول)
|